De man zit voor zijn visserstentje aan de rand van het meer. Een collega-visser slentert naar hem toe. “Ze willen maar niet bijten vandaag, hè?” merkt hij op. De man schudt opgewekt glimlachend zijn hoofd. “Nee”, antwoordt hij. “Balen!” zegt de collega-visser. “Ik zit hier ook al de halve nacht voor niets.” “Echt?” vraagt de man, “voor niets? Heb je gezien hoe de zon opkwam vanmorgen?” De collega-visser knikt. Hij heeft het gezien. “Het was prachtig”, gaat de man verder. “En de zwanen, zo statig altijd, ik kan uren naar ze kijken. De weerspiegeling van de bomen in het water. Het langzame opwarmen van de dag, heerlijk, net als de koffie die ik heb meegenomen en de boterhammen. Wat een voorrecht om hier zo rustig te mogen zitten. De vraag is alleen: merk je dit allemaal op, realiseer je je hoeveel geluk je hebt dat je dit kunt ervaren, of wacht je op een vis die bijt? Laat je ‘t afhangen van de vervulling van je wensen en verwachtingen of je ‘t fijn hebt?”
De collega-visser is er stil van. “I guess I did”, zegt hij dan. Ik grijns, zittend op mijn bankje. We zijn in ons hoofd vaak zo druk bezig met de gewenste uitkomst van onze acties, dat we de ervaring in het moment niet waarderen of zelfs maar bewust beleven. Hengelend naar een resultaat missen we wat er al is.