Het grootste deel van mijn ondernemersleven heb ik een fikse onrust ervaren over geld – er was nooit genoeg. Tot het moment dat ik zag dat mijn onrust als het ging om de hoeveelheid geld die ik nodig heb om me ‘veilig’ te voelen, een bewegend doel is. Wat ik daardoor nooit ga halen. Ik liep jarenlang een wortel achterna die met elke stap een stap bij me vandaan ging! Laat ’t me je uitleggen.
Ik was heel erg goed in mezelf opjagen omdat er meer geld nodig was. Een hogere omzet in mijn bedrijf voor meer geld op de bankrekening zodat ik niet in de problemen zou komen. Want stel, dat er ooit een dag zou zijn waarop al mijn klanten ineens zouden besluiten dat mijn dienstverlening nutteloos voor hen is… of dat mijn auto, mijn koelkast, mijn laptop en mijn huis allemaal tegelijk zouden instorten en vervangen moesten worden… of ik zou langdurig ziek worden… dan is er geld nodig. Véél geld!
Herkenbaar?
Het lijkt allemaal vrij logisch. “Natuurlijk, in deze wereld is geld makkelijk en heb je het nodig”.
Maar… ooit gemerkt dat het nooit genoeg is? Ook niet als je dat geld niet uitgeeft maar op de bank zet?
We BEDENKEN een getal waarvan we DENKEN dat het ons veiligheid en rust zal geven. 1000, 10.000, 100.000 of een miljoen. Eigenlijk maakt het bedrag niet zoveel uit. Waar de crux zit, is dat we het getal BEDENKEN. Het is niks, dat getal. We koppelen het aan de schijnveiligheid van… ja, van wat eigenlijk?
Een paar jaar geleden zag ik ineens duidelijk dat mijn gelddoel een ‘moving target’ is. Van dag tot dag verschilt het bedrag dat ik ‘moet’ hebben om me veilig en rustig te voelen. Vandaag ben ik innig tevreden met wat er is en ben ik in staat heel vervroegd met pensioen te gaan. Morgen kan dat totaal anders zijn en ben ik misschien in paniek omdat omdat mijn spaargeld “écht niet voldoende is”.
Ik heb leren zien dat mijn state of mind 1-op-1 van invloed is op de doelen die ik stel voor mijn bedrijf. In een onzekere gemoedstoestand kies ik een doel dat hoger is dan comfortabel, waardoor ik mezelf opjaag om meer te presteren, meer te doen, meer na te denken over wat er allemaal ‘moet’. Zo’n doel joeg me in het verleden in een gedachtenstorm die dagen, zo niet maanden kon duren. Al die tijd had ik een diep geloof in de noodzaak van meer geld en meer omzet. Ik joeg mezelf op, veroorzaakte ongemerkt enorm veel stress bij mezelf, deed meer op één dag dan je van twee mensen mag verwachten en vond nog steeds dat het te weinig was.
Op dagen dat ik in een hoge state of mind ben, is geld niet eens een item. Heb ik al het vertrouwen van de wereld dat er voldoende zal zijn om te doen wat ik wil doen. Die wortel die ik achterna loop is er dan niet eens. Dan kan ik zien dat ik maar een nummer verzin, een getal dat ik wil bereiken – zonder dat het in essentie iets zal veranderen aan wie ik ben en hoe ik me voel.
Wat ik daarbij ook herkende, is dat ik niet alleen mijn eigen onrust en stress veroorzaak(te) door te denken dat mijn zelfbedachte doel een hard cijfer is waar mijn leven van afhangt, maar zag ik ook hoe zeer ik mezelf in een positie zette om te falen. Want dat gelddoel van mij? Dat is hoger als ik me onzeker voel en lager als ik me goed voel. Het beweegt. Het is steeds anders. Waardoor ik, zonder het te merken, steeds heb gejaagd op onhaalbare doelen. Omdat ze er niet zijn, niet echt bestaan, alleen een gedachte zijn waar ik HELEMAAL niets mee hoef. Hoe rustgevend is dat?!