Het is misschien wel de grootste nachtmerrie van de hedendaagse online ondernemer/dienstverlener: je geeft een webinar en dat mislukt… Al je energie is voor niets geweest en het behalen van je doelen lijkt ineens een stuk moeilijker. Je bent in (lichte) paniek, teleurgesteld en bang voor wat dit betekent voor de toekomst van je bedrijf en wat het zegt over jou als ondernemer. Dit artikel biedt je een fris alternatief inzicht hoe hier mee te dealen. Maar laten we eerst even kijken naar hoe zo’n webinar in de regel mislukt.

Je had het zo mooi bedacht. Je spendeerde een enorme hoeveelheid energie en geld om mensen naar je webinar te lokken in de veronderstelling dat je met veel mensen aan boord, ook veel zou verkopen. De begroting klopte. € 3000 budget voor Facebook-adverteren kon toch minstens 600 deelnemers aan je webinar opleveren. Van die 600 deelnemers zou 4 tot 6% iets kopen, voorspelden de voorzichtige cijfers. Met je programma-aanbod van € 1000 per deelnemer, ging dat dan minimaal 24 tot 36k opleveren. Vette winst dus, vooral omdat je voor het online programma dat je aanbiedt, gedurende het programma bijna niets hoeft te doen.

Maar toen ging het mis. Na 45 minuten besloot je internetverbinding ermee te stoppen en hoorde niemand je aanbod. Of de verbinding bleef, je deed je aanbod maar er is maar één koper waardoor je opbrengst lager is dan je uitgaven aan Facebook advertenties. Of je gaf het webinar maar raakte de draad van je verhaal kwijt, stotterde en haastte jezelf door het aanbieden van je programma heen, kreeg de prijs moeizaam over je lippen en vergat de link naar de inschrijfpagina te geven (een link die het trouwens toch al niet deed, maar dat merkte je ook pas achteraf).

Shit!  

Voordat ik een beetje snapte hoe onze menselijke geest werkt, leverde dit soort fiasco’s mij een scala aan emoties op. Ik was boos op de techniek en mezelf. Ik voelde angst over hoe dit de toekomst van mijn bedrijf negatief zou beïnvloeden en hoe mijn bankrekening langzaam leeg zou lopen. Ik schaamde me tegenover al de webinardeelnemers die deze blamage hadden aangezien en die (dacht ik) voor altijd als klant verloren zouden zijn.

In razend tempo koppelde ik wagon na wagon aan mijn gedachtentrein waardoor ik steeds vervelender maar realistisch aanvoelende emoties ervaarde. Zo’n mislukt webinar kreeg, zonder dat ik dat in de gaten had, toenemend emotionele lading waardoor ik de realiteit totaal uit het oog verloor. Zonder dat ik het door had, creëerde ik op onbewust niveau een horrorfilm waarin het verhaal verschrikkelijk afliep.

Die gedachtentrein(en) en de horrorfilm dwongen me tot razendsnelle actie die in realiteit meer paniekvoetbal was. Kosten moesten worden teruggedrongen, nieuw aanbod gemaakt (en wel NU) en volgende promoties gepland. Voortvarende ploegde ik voort. Alles om terug te komen op wat ik dacht dat het goede pad richting succes en financiële veiligheid was. Het beheerste mijn gedachten en hield me uit mijn slaap.

Wat ik – en jij misschien net zo goed – totaal over het hoofd zag, was het feit dat ik verzinsels voor realiteit aanzag. En dus paniekvoetbalde op basis van persoonlijk door mijzelf gebakken lucht. Ja, er was een webinar geweest en dat was anders gelopen dan ik van te voren had bedacht. Maar ‘mislukt’ was mijn oordeel. Een oordeel dat voelde als ‘realiteit’ maar het niet was. Logisch, want mijn gedachten en bewustzijn creëerden samen die horrorfilm die enorm vervelend, angstig en eng aanvoelde. Zo werkt ons psychologische systeem nu eenmaal. Kunnen we als mensen niet aan ontsnappen.

De realiteit was slechts dat er iets anders was gegaan dan ik vond dat er moest gebeuren. Ik had het leven uitgestippeld en het leven vond dat er iets anders mocht gebeuren.

Naarmate mijn inzicht in de 3 Principes toenam, werd me steeds duidelijker dat ik mijn gedachten veel te serieus nam. Alles wat ik verzon, elke gedachte die in me opkwam, nam ik voor waar aan. Waardoor ik enorm belang ging hechten aan bijvoorbeeld de uitkomst van webinars, het aantal verkopen dat er was, mijn banksaldo en de reikwijdte van de reizen die ik maakte.

Tot ik zag dat ik altijd alleen maar mijn eigen gedachten voel en ervaar. Niet het webinar, het banksaldo of de verre reis bepalen mijn welzijn, maar dat wat ik in elk moment denk. Ik beleef mijn gedachten, niks meer en niks minder.

Toen werd ondernemen een spel waarin ik soms een potje kaarten win, soms verlies en soms de kaarten van tafel vallen. Terwijl ik ondertussen door het leven dans omdat ik de illusie heb losgelaten dat ik weet wat goed voor me is en hoe mijn bedrijf eruit moet zien.

Dat is anders en misschien een beetje radicaal. En brengt plezier, ontspanning en genieten waar je nu veelal gejaagd en zorgelijk bent. Dat mag makkelijker. 😉