Het is best een gek fenomeen: stress wordt vaak pas serieus genomen als je lijf begint te protesteren. Tot die tijd ga je gewoon door — want ja, er moet nog van alles gebeuren, je team rekent op je, en jij bent nou eenmaal iemand die zijn (of haar) verantwoordelijkheid neemt.
Dus als je wat slechter slaapt, sneller geïrriteerd raakt of ineens vaker hoofdpijn hebt, dan wuif je dat meestal weg. “Druk. Hoort erbij,” zeg je dan. En dóór.
Dat je scherpheid en creativiteit minder worden, negeer je. Dat je korter af op je partner reageert en je kinderen vaker vraagt even stil te zijn, zie je ook over het hoofd. Misschien komt af en toe de gedachte “Ik trek dit niet meer” op, maar die negeer je (uiteraard) ook.
Herken je wél dat er iets niet helemaal goed gaat, dan lijkt de enige logische conclusie: “Het ligt aan mij, ik moet zaken anders aanpakken zodat ik wél alles kan volhouden”. Dus ga je aan de slag. Met lijstjes. Met handige apps die je productiviteit verhogen of juist zorgen voor mindful momentjes tijdens de dag. Meer koffie, of juist minder. Gezonder eten. Een yogales volgen (waar je vervolgens ook weer naartoe moet racen).
Wat dan allemaal iets, maar niet genoeg, lijkt te helpen. Terwijl de signalen van je lijf steeds krachtiger worden. Maagproblemen, migraines, vermoeidheid, rugpijn, concentratieproblemen, hartkloppingen… je gaat naar een arts, krijgt pillen maar je lijf blijft op allerlei manieren “ik kan niet meer!” roepen.
Logisch, want de échte oorzaak van je stress ligt niet in de grote hoeveelheid werk, een verkeerd slaappatroon of verkeerd timemanagement.
Geen probleem om te fixen, maar een misverstand om te doorzien
Vanuit het 3 Principes Paradigma kijken we anders naar stress dan de meeste mensen gewend zijn. We zien het niet als iets dat wordt veroorzaakt door omstandigheden — werkdruk, verantwoordelijkheden, een volle agenda — maar als iets dat ontstaat wanneer we onze gedachten voor waar aannemen.
En ja, dat klinkt in eerste instantie misschien simpel, of zelfs een tikje irritant. Want wat hebben je gedachten nou te maken met de spanning in je lijf?
Nou… alles.
Gedachten zoals:
- “Ik mag nu niet afhaken.”
- “Als ik dit niet doe, gebeurt het niet.”
- “Ik moet dit oplossen voordat ik rust kan nemen.”
- “Ik moet als man voor mijn gezin zorgen.”
- “Dit is écht belangrijk en kan niet uitgesteld worden want anders…”
Ze lijken logisch. Redelijk zelfs. Maar op het moment dat je ze serieus neemt, reageert je lijf alsof je in levensgevaar verkeert. Je systeem gaat in de overdrive — puur omdat het gelooft dat er gevaar dreigt.
En dat terwijl er in werkelijkheid… niets aan de hand is. Behalve een stroom logisch lijkende onzekere of angstige gedachten. (En ja, ik weet het, je bent een flinke vent of stevige vrouw die niet aan onzekerheid of angst doet – maar neem van mij aan: stress kan alleen bestaan bij de gratie van onzekerheid of angst).
Je lijf is geen tegenstander — het is je dashboard
Stressklachten zijn geen bewijs dat jij niet goed functioneert. Ze zijn eerder een soort waarschuwing op je interne dashboard. Een zacht lampje dat oplicht met de boodschap: “Hé, je gelooft even iets dat niet klopt.”
Die gespannen schouders, dat gejaagde gevoel of die vermoeidheid na een prima nacht slaap? Dat zijn geen fouten van je lijf. Het is informatie dat je op een verkeerd denkspoor zit. Dat je gedachten gelooft die waar lijken, maar dat in feite niet zijn. Ze voelen alleen ontzettend waar – zo werkt de wetmatigheid van onze menselijke ervaring nu eenmaal: je beleeft het denken, niet de buitenwereld.
Zodra je dat ziet, kan een échte oplossing ontstaan. Wanneer je doorhebt hoe de 3 principes werken in jouw leven en in het ontstaan van jouw stress en fysieke klachten, ontstaat er als vanzelf ontspanning. Vaak zonder dat je je werk, je huwelijk of je activiteiten hoeft aan te passen.
Je hoeft niet nóg een methode te leren, geen ochtendroutine te bouwen of je agenda opnieuw in te richten.
Je hoeft alleen maar te herkennen dat je stress ervaart omdat je tijdelijk verstrikt bent geraakt in gedachten die niet waar zijn. En zodra dat doordringt, komt er vanzelf meer ruimte. Rust.
Geen extra to-do’s om van stress af te komen, wel een shift naar moeiteloosheid.
