Verdriet is een label voor één van de vele soorten gevoelens die de menselijke ervaring rijk is. Vaak vinden we het tijdelijk wel een acceptabele ervaring, maar dient er wel binnen een redelijke termijn een eind aan komen. Het mag ook niet te ‘diep’ zijn (of zitten) en het moet wél een goede reden hebben. De Slagersdochters menen in dit kader iets opmerkelijks te zien wat voor jou wellicht ook meer inzicht kan ‘opleveren’.
Radioshow 23/12/2020: Verhalenverdriet1 min read
Kan het zijn dat iemand die het lijden van iemand anders waarneemt, vooral als dat (ook nog es waardig en wijs geaccepteerde) lijden door een vorm van onrecht is veroorzaakt, spontaan, zonder verhaal erbij, verdriet en/of verontwaardiging kan ervaren?
Ik heb ook nog in gedachten de omschrijving van het begrip intuitie: “een onmiddellijk weten zonder dat daar enig analyserend denken aan vooraf is gegaan.” Bestaan er ‘intuïtieve gevoelservaringen’ die losstaan van het persoonlijke en collectieve denken?
Moet hierbij ook denken aan de dierenwereld waarin dieren spontaan behulpzaam zijn, of koesterend aanwezig, ook al betreft het een andere diersoort..
Kortom, op de een of andere manier hoor ik regelmatig een stemmetje: “te kort door de bocht!” Roepen als ik naar jullie – zeer gewaardeerde – podcasts luister
Zonder stuk voor stuk naar deze specifieke termen en gevoelens en waarnemingen te kijken, houden wij het graag eenvoudig en nodigen we uit om te kijken naar de vraag of elke ervaring die plaatsvindt binnen deze prachtige illusie van tijd, ruimte en materie een beweging zou kunnen zijn van gedachten in het bewustzijn van Mind. Om daar nieuwsgierig naar te worden. Wat ons betreft kom je dan bij een meer fundamentele laag. Een volkomen fris uitgangspunt in elk moment. Een bewust zijn van de Eenheid en heelheid áchter elke ervaring, die de analyse van ervaringen overbodig maakt en vrijheid middenin elke ervaring mogelijk!
Of, anders gezegd; de meeste vragen en alle ’tegenwerpingen’ (die héél erg welkom zijn, want dat nodigt ons uit om steeds opnieuw te kijken!) gaan over wat al vorm heeft gekregen (lijden, anderen, verontwaardiging, intuïtie, collectiviteit, dierenwereld enz), en wij verwijzen naar wat de essentie daarin is (het vormloze). In radioshows blijft het vaak aan de ‘oppervlakte’ van het persoonlijke en psychologische hangen, in direct gesprek met elkaar duiken we graag dieper in het spirituele. Misschien zien we jou ook een keer live of online? Zou leuk zijn.