Een paar jaar geleden speelde ik nog wel eens spelletjes op mijn telefoon. In één daarvan werd mij een veld met vakjes voorgeschoteld die ik allemaal leeg moest zien te maken. Verdeeld over het veld zaten ook enkele spinnen. Die weefden webben over de vakjes heen en zorgden er zo voor dat de betreffende vakjes niet leeg konden worden gemaakt.
In eerste instantie dacht ik dat ik moest proberen de spinnen te snel af te zijn. Steeds rapper schoof ik over het veld heen en weer, maar de spinnen hielden mijn tempo makkelijk bij. In mijn haast maakte ik domme fouten en zag ik mogelijkheden over het hoofd. Keer op keer verloor ik een ‘leven’. ‘Dit level is gewoon niet te doen’ schoot het door mijn hoofd. En ook: ‘die rótspinnen, ze maken het mij veel te moeilijk!’
Toen besloot ik even op het vraagteken onder in het scherm te klikken om te kijken of er misschien een truc was om de spinnen te verslaan. Wat ik las maakte me aan het lachen: de spinnen weefden telkens één web als ik één zet had gedaan. Zo zat het systeem in elkaar. Ik kon dus rustig aan doen en eerst goed kijken voor ik de volgende zet bepaalde. Er was tijd genoeg om te ontdekken waar ik een ontploffing kon veroorzaken om een groot deel van het veld in één keer op te blazen. Ik realiseerde me ook dat de spinnen niet hun webben weefden om mij te dwarsbomen, maar omdat dát is wat spinnen doen. Het was niet persoonlijk bedoeld.
In het leven lijkt het bij de uitdagingen die we tegenkomen ook vaak of we snel actie moeten ondernemen ‘om erger te voorkomen’. Het lijkt of mensen en situaties ons dwars zitten en of we zo snel mogelijk een oplossing moeten zien te vinden. We nemen het allemaal erg persoonlijk. Maar de mensen om ons heen en de situaties die zich voordoen zijn gewoon onderdeel van het spel. Ze doen wat ze doen en ze zijn wat ze zijn. Ook hier kan ik rustig een stapje terug doen om even te kijken hoe het systeem ook alweer in elkaar zat. En ontdekken dat ik op die manier een beter overzicht heb en kan zien wat de meest adequate respons is.
We hebben dan misschien geen vraagteken onder in het scherm van ons leven, maar we hebben wel allemaal een aangeboren, ingebouwde gebruiksaanwijzing die ons helderheid biedt. Daar kunnen we op vertrouwen.
Foto © Rob Tol