Welk idee je ook over jezelf hebt; je bent dat niet. Je kunt het idee hebben dat je verlegen bent, of verlicht, of incompetent, of een goede moeder, of een angsthaas, of een stresskip, of een fantastisch en warm mens, maar het blijven ideeën. Fantasieën en meningen over een entiteit (ik!) die buiten dat idee niet bestaat.
Wat voor ideeën je ook hebt over de wereld; dat is de wereld niet. Je kunt het idee hebben dat de wereld een levende hel of een paradijs op aarde is. Je kunt een wereld vol kansen of een wereld vol bedreigingen zien, maar geen van beide bestaat werkelijk. Je ervaart een wereld in jou. En zelfs dat is niet de ‘correcte’ omschrijving, want zie boven.
Hoe verheven (of, in andermans ogen, wellicht verdorven!) je ideeën ook zijn over een relatie of opvoeding; als je denkt dat die waar en onveranderlijk zijn verwar je je ideeën met de werkelijkheid. En vroeg of laat gebeurt het tegenovergestelde van wat je in je hoofd had of worden je ideeën tegengesproken en gaat het wringen en schuren. Misschien is dat de perfecte gelegenheid om te zien dat je ideeën geen werkelijkheid hebben buiten de conceptuele wereld van gedachten. En is er simpelweg die man of vrouw en kinderen waar je het huis mee deelt. De wonderbaarlijke ervaring van schijnbaar samen zijn.
Hoe prachtig je ideeën (conclusies) ook zijn over wat het inhoudt om te leven met inzicht in de drie principes; ze zijn uiteindelijk niet de waarheid. Die zit, onveranderlijk, achter die conclusies. Het gaat dus nooit over ‘je hart volgen’ of je ‘passie’ vinden. Het heeft niets te maken met ‘doen waar je gelukkig van wordt’, met ‘in of uit je comfortzone stappen’, met ‘rustiger aan doen’ of ‘leven in flow’. Al kan dat allemaal het gevolg zijn van inzicht. Maar gebruik het alsjeblieft niet als een nieuw idee om houvast bij te zoeken! Daarmee reduceer je namelijk een fundamenteel begrip van de werking van de menselijke ervaring en de waarheid daarachter tot weer een ander, in jouw ogen beter, concept dat een beter gevoel geeft.
Voorbij het conceptuele, voorbij onze ideeën, hoe mooi ook, ligt vrijheid. Vrijheid van ideeën, vrijheid middenin het leven dat zich in welke vorm dan ook aandient en ontvouwt. Altijd fris en nieuw. En ja, ook dat is een uiteindelijk een conceptueel idee. We zullen het met deze woorden moeten doen, hopend dat je een beetje een gevoel krijgt voor wat ik bedoel :-). De woorden zijn de spreekwoordelijke vingers die wijzen naar de maan. De maan die je niet zult zien als je naar de vingers blijft kijken.
Foto © Rob Tol
