Diep inzicht in hoe het leven werkelijk werkt (van binnen naar buiten, en niet andersom) zorgt voor een interessant effect. Je zou het kunnen omschrijven als emotionele volwassenheid. Waar ik vroeger serieus volwassene speelde in de wereld van de vorm, maar intern steeds kinderachtig reageerde op alles wat er in mijn beleving mis ging en iedereen die in mijn optiek iets fout deed, is dat nu helemaal omgedraaid. Is er een kinderlijk spelen in de wereld van de vorm, maar met innerlijke rust.
De realisatie dat je in elk moment 100% verantwoordelijk bent voor wat je waarneemt (thought creates a world!) verandert alles. En ik hoop niet dat je verantwoordelijk opvat als ‘schuldig’ want dat is niet waar ik op doel. Verantwoordelijkheid houdt in dat je weet waar je ervaring vandaan komt en waar je antwoorden zitten: in jou. In de stilte vóór je persoonlijke gedachten en creaties. Niet in het afwijzen, manipuleren, zeuren over of managen van de door jou gecreëerde buitenwereld.
Zo krijgen emoties vrije doorgang omdat ze nergens aan opgehangen worden. Zo krijgen de mensen om je heen de vrijheid om te zijn wie ze in dat moment zijn. Niet wie jij denkt dat ze zijn, gebaseerd op het verleden in jouw hoofd. Niet wie jij denkt dat ze zouden moeten zijn, gebaseerd op jouw mening daarover.
Stel je eens voor wat deze inzichten kunnen betekenen voor jouw leven en relatie(s).
Foto © Rob Tol