Je bouwt je huis op drijfzand als je je welzijn koppelt aan iets of iemand in je leven. Want alles verandert en iedereen kan weg of dood.
En nee, ik zeg hier niet dat je niet van iets of iemand moet houden. Integendeel! Doe het met heel je hart. Geniet van het feit dat je een menselijke ervaring hebt, nu je hier toch bent. Stort je met enthousiasme op het leven in al zijn facetten. Schreeuw van verdriet, als dat is wat je voelt. Jubel van geluk, als dat is wat in je opborrelt. Leef voluit, zonder veel waarde te hechten aan je aangeleerde, angstige gedachten.
Maar weet dat er onder al die pijnlijke en prachtige ervaringen een onverwoestbaar fundament ligt. Jouw onveranderlijke essentie; onderdeel van de oneindige intelligentie van alles. Realiseer je dat deze altijd aanwezig is en dat je er altijd naar terug kunt keren. In alle rust. Daar kun je op bouwen.