We zitten in een pizzeria te genieten van een heerlijke pizza. Aan de tafel naast ons zit een gezin met een peuter van ongeveer anderhalf. Het meisje zit vrolijk om zich heen te kijken in haar kinderstoel, brabbelt wat met papa en mama en zwaait beurtelings met het speelgoedje in haar ene hand of de soepstengel in de andere.
Het lijkt heel gemoedelijk, daar aan die tafel.
Tenminste… totdat het eten gebracht wordt en de ouders proberen hun dochtertje eten te geven. Dat moet namelijk op een bepaalde manier. Iets met tafelmanieren en ‘het ze zo jong mogelijk aanleren’, denk ik. Want moeder pakt haar dochter stevig vast en draait haar recht in de stoel terwijl ze het meisje een slabbetje omdoet. Vervolgens wordt er getracht het meisje kleine stukjes pizza te voeren, maar daar is ze het helemaal niet mee eens.
Ze wriemelt heen en weer in de stoel, probeert zich om te draaien en grijpt tevergeefs naar de vork die haar vader vast heeft. Ik begrijp haar boodschap; “Zelluf doen!” en meen zelfs een ondertoon te bespeuren in het gekrijs wat inmiddels uit het meisje komt: “Er is hier teveel te zien papa en mama, ik heb geen zin om te eten!”
Ik zie een parallel met hoe ook volwassenen zich soms gedragen.
Bijvoorbeeld op het werk, als we liever een uurtje langer blijven dan dat we iets uit handen geven. Dat kan alleen maar misgaan, toch? Of thuis, wanneer onze partner of onze kinderen iets niet op de goeie (lees: jouw) manier doen.
Er is blijkbaar een behoefte aan controle. We willen het zelf doen. Het moet op onze manier, want anders… Veel verder dan ‘dan gaat het mis’ komen we niet. Wat dat dan betekent is vaak onduidelijk, maar het is in ieder geval niet positief. Denken we te weten.
Waarom is die controle belangrijk? Zou het ermee te maken kunnen hebben dat het onveilig voelt om ‘het’ (wat het dan ook is in het moment) los te laten? Omdat er dan misschien een situatie zou kunnen ontstaan waarin je geraakt kan worden?
Zonde. Je hoeft jezelf niet te beschermen. Het kan niet en het is bovendien onnodig. Wie jij bent in je kern kan namelijk niet beschadigd worden. Dat wetende is het niet meer logisch om in te gaan op gedachten over controle. Dat zorgt alleen maar voor energieverlies. 😉
