Ik heb zo’n supersonische elektrische tandenborstel die je alleen maar lichtjes tegen je tanden of kiezen aan hoeft te houden. Langzaam langs alle te poetsen oppervlakten bewegen; de tandenborstel doet de rest. Lekker makkelijk en effectief. Vanmorgen merkte ik dat ik toch nog veel te veel zelf stond te doen. Teveel druk uitoefende en teveel zelf aan het schrobben was. Tot ik me realiseerde dat het niet hoefde. Dat mijn supersonische tandenborstel het meeste werk deed.
In het leven doen we vaak hetzelfde. We oefenen druk uit en wringen ons in allerlei bochten om dingen voor elkaar te krijgen en te bereiken wat we willen. Allemaal uit angst. Terwijl het leven zelf een veel grotere kracht is. Supersonisch, net als mijn tandenborstel. We kunnen het ‘zware’ werk er met een gerust hart aan overlaten en hoeven zelf alleen maar een beetje mee te bewegen. Lekker makkelijk en effectief.
