Vorige week, luisterend naar gesprekspartners die iets meemaakten wat ze niet wilden, kwam bij mij een paar keer de uitdrukking op ‘where the rubber meets the road’. Dat betekent (ik zocht het even voor je op): Someone’s or something’s efforts, resolve, or viability are put to the test; things become truly or meaningfully challenging. In het kader van inzicht in de werking van de 3 principes even kort en vrij vertaald: er gebeurt iets waardoor je eerdere inzicht ‘uitgedaagd’ wordt. En dan is de vraag: zie je hier nu ook hoe je ervaring gecreëerd wordt? Kun je hier nu ook de liefde voelen? Ben je je hier nu bewust van je intrinsieke welzijn?
(En vooral als je denkt dat je hier nu geen tijd of ruimte voor hebt, zijn dit nuttige vragen!)
Ik ben helemaal niet van het idee dat er ’testen’ zijn en heb ook geen idee of het zo werkt, maar we ervaren allemaal wel bewegingen van het leven die we onwenselijk achten. Dan zijn er natuurlijk al een paar stappen ‘down the rabbithole‘ van het denken gezet, maar hé, dat gebeurt! Nu komt het erop aan. Als je rustig in een retraite zit of thuis op de bank met een inspirerend boekje, is het allemaal makkelijk te zien, de werking van de 3 principes. Maar wat als er dingen lijken te gebeuren die je niet wilt? Grijp je terug naar je oude ideeën en overtuigingen en weerstanden en reacties, of blijf je open voor het nieuwe paradigma?
Als het schuurt en wringt, als er wrijving lijkt te zijn; is er dan de neiging om te roepen dat de 3 principes ‘ook niet werken’ of ‘nu even niet de weg zijn’ of ’te makkelijk gezegd’? Begrijpelijk, maar complete onzin. Deze nare ervaring is JUIST (of gewoon; OOK, net als ALLE ervaringen) een manifestatie van de werking van de 3 principes. Ook where the rubber meets the road.*
De (schurende) gevoelens die er dan zijn, zou je kunnen zien als een uitnodiging om tóch even rustig te kijken: wat gebeurt hier? Hoe werkt het ook alweer? Wie of wat ben ik?
Oh ja. Pffff.
En daar is een fris uitgangspunt. Een nieuw begin. Ruimte om te bewegen of juist stil te vallen. Een geniaal idee. Een wonderlijke gebeurtenis. Helderheid.
*En heel geruststellend: in wezen kan NIETS elkaar raken. Dat wordt in de kwantumfysica ook aangetoond. Niets raakt elkaar als ik mijn hand op de jouwe leg, maar de ervaring is er wel. Binnen de illusie van vorm.
