We zien heel vaak dat er wordt gevraagd wat iemand het liefste zou willen in zijn of haar leven. In het kader van je passie of je hart volgen, wat heel hip is. Maar ook aan kinderen worden vaak dit soort vragen gesteld (“Wat wil je later worden?”), of als er verhuisplannen zijn (“Waar zou je willen wonen?”) of als je een nieuwe baan zoekt (“Wat wil ik nou eigenlijk doen?”). Wij vinden dat interessante vragen, want als reactie daarop gaan we als mens nadenken. We creëren gedachten over iets waarvan we hopen dat het ons gelukkig(er) gaat maken of dat het ervoor zorgt dat we ons beter voelen. Wij zeggen: dat kan helemaal niet. In deze video leggen we je uit waarom.
Welke vraag er nu precies gesteld wordt, er zit iets achter over ‘het kan beter dan nu’. Het kan leuker. Ik kan me beter voelen. Het moet fijner zijn. Wij zien dat dit niet waar is. Omstandigheden kunnen je nooit een gevoel geven. Het enige waar je gevoel of je emoties ooit vandaan komen, is je eigen gedachten. En die gedachten zijn (ook al lijkt dat vaak anders) compleet onafhankelijk van je omstandigheden.
Dus of je nou wel of niet een huis met een zwembad hebt, wel of niet die baan, wel of niet dat talent benut, wel of niet carrière maakt, wel of niet kinderen naar de universiteit kunt sturen. Feit blijft: het enige dat je voelt is altijd, altijd, altijd je gedachten. Dat wetende, wat heeft het dan voor zin om in de toekomst te gaan kijken naar wat je wil? Je welzijn zit niet in de omstandigheden. Dus eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat je doet en waar je je bevindt. En het beweegt een stuk makkelijker zonder dat nadenken over ‘als dat gebeurt…’. Als je zonder al dat voorspellende denken van tevoren gewoon stappen neemt, gebeurt er van alles, maar kost het veel minder energie, veel minder moeite.