Heel vaak worden de 3 principes (in het begin) geïnterpreteerd als een bepaalde manier van denken, een bepaalde manier van leven met bepaalde instructies en specifieke gevolgen. Bijvoorbeeld dat je, met kennis van de 3 principes, altijd ‘zen’ of overal ‘okay mee’ zou moeten zijn. (Denk jij ook dat dit het geval is? Download en lees dan ons e-book eerst even.) En vanuit dat misverstand worden er dan angstige of verontwaardigde vragen gesteld. In de categorie ‘ja, maar wat nu als je verkracht wordt/ kanker krijgt/blut bent/ je kind overlijdt/ je niet te eten hebt?’.
Heel logisch. Want als de opdracht gehoord wordt om altijd ‘zen’ of ‘okay’ te zijn, dan komt het verstand onmiddellijk met voorbeelden uit de wereld waarin gruwelijke dingen zich afspelen en de vraag ‘hoe je daar dan mee om kunt gaan, gezien vanuit de 3 principes’. Het verstand komt met herinneringen uit het verleden waarin we ons niet ‘zen’ of okay’ voelden en het dus zogenaamd fout gedaan hebben. Het verstand komt ook op de proppen met hypothetische situaties die zich in de toekomst zouden kunnen afspelen. Uiteraard met de vraag “hoe moet ik dan reageren/ wat zou ik dan moeten doen/ hoe moet ik dat dan zien”. Of de variant “wat zouden jullie zeggen of doen”.
En deze ‘wat als’ vragen zijn uiteraard zeer welkom, maar worden dus gesteld vanuit een aanname over de 3 principes die simpelweg niet klopt. We gaan er bij die vraag namelijk van uit dat er een ervaring kan bestaan buiten ons bewustzijn, buiten ons (gekleurde, geconditioneerde) denken. We gaan er vanuit dat er situaties zijn die van zichzelf vervelend, naar of zelfs verschrikkelijk zijn. En dat we daar nu vast het ‘goede’ antwoord op moeten hebben.
Want het is grappig om te zien dat de situaties die we voorgelegd krijgen vanuit dit misverstand, altijd situaties zijn die de vragensteller bij voorbaat al afgekeurd heeft. Slecht vindt. Onacceptabel. Niemand vraagt ons: “ja, best leuk die 3 principes, maar wat nou als ik de lotto win? Hoe moet ik daar mee omgaan?” Want daarvan hebben we bedacht dat het helemaal prima is. Daar hebben we geen advies voor nodig. We voorspellen dat we blij zijn als dat gebeurt en blij zijn is fijn.
Waar we met deze ‘wat nu als’ vragen aan voorbij gaan is hoe het leven écht beleefd wordt. Van binnen naar buiten. Zonder uitzondering. Één van de essentiële begrippen binnen de 3 principes. En dat de 3 principes daar een beschrijving van zijn, geen oplossing van, of voor, welke ervaring dan ook (al kan letterlijk ALLES er anders uit gaan zien!).
Mijn wedervraag van vandaag luidt dan ook: wat nu als er geen enkele ervaring losstaat van ‘jouw’ waarneming/ het bewustzijn? Wat nu als elke ervaring op dezelfde manier vormkrijgt (via Mind, Consciousness & Thought)? Zowel een ziekte krijgen als de lotto winnen? Wat nu als jij nu de onverwoestbare essentie bent waarbinnen elke ervaring plaatsvindt? Wat nu als je je dat (en dat alleen) realiseert?
Wellicht verliezen situaties en problemen dan hun realiteit en daarmee hun aantrekkingskracht. Wie weet verlies je de neiging om overal wat van te vinden en verdwijnt de wens alles onder controle te willen houden. Misschien is er geen angst meer voor welke ervaring dan ook. Wie zal het zeggen.
