Velen die in aanraking komen met de 3 Principes, of met ons als Slagersdochters van Shift Academy, zoeken in eerste instantie verlichting van symptomen. Er is een gevoel of een verschijnsel waar men vanaf wil. Psychisch of fysiek in de vorm van stress, angst of chronische pijn. Of men verlangt en zoekt naar een bepaalde ‘staat van Zijn’. De ervaring van geluk en vrijheid. Logisch.
En we weten uit eigen ervaring en die van de mensen waar we mee in gesprek zijn of waren, dat beide absoluut op tafel liggen en tot de mogelijkheden behoren. We zijn getuige van en/of horen over prachtige transformaties zonder dat daar hard aan gewerkt is. Zonder wilskracht te tonen of opdrachten uit te voeren.
Alleen; niet door ergens vanaf te willen of naar iets anders te streven, maar door begrip te krijgen van de werking van de menselijke ervaring en de (h)erkenning van je ware natuur. Of, anders omschreven, door je te realiseren wie je werkelijk bent. En dat is niet in die menselijke ervaring te vinden!
Onze gesprekken gaan dan ook nooit over hoe je van je stress afkomt of hoe je je angst bezweert of beheerst. Onze gesprekken gaan niet over hoe je permanent ‘zen’ wordt of de rest van je leven gelukkig blijft. En dat lijkt voor menigeen in eerste instantie een groot obstakel te zijn. Want we willen graag rap van de verschijnselen af (en vertel me even ‘hoe’!) We willen zo snel mogelijk toegang tot die gelukzaligheid of evenwicht (en vertel me even ‘hoe’!). En met die insteek belemmer je juist het zicht op waar het werkelijk om gaat. Met die zucht tot fiksen kijken we juist de ‘verkeerde’ kant op.
Voor iedereen met een klacht of een verlangen is het dan ook zaak om je te realiseren dat begeleiding vanuit de 3 Principes inhoudt dat we niet gaan werken aan of zelfs maar kijken naar je stress, angst of doel (nou ja, misschien héél even dan). We vragen van jou dan ook om eerst een omkering te maken.
In het kader van een klacht is er de switch van ‘hoe kom ik eraf?’ (weerstand) naar ‘wat is het, waar bestaat het uit?’ (nieuwsgierigheid). Wellicht ontdek je dat wat doorzien wordt niet meer weg hoeft of vanzelf oplost.
In het geval van een verlangen is de omschakeling van ‘hoe kom ik daar?’ (streven) naar ‘wat is mijn ware natuur?’ Misschien realiseer je je zomaar dat je altijd al was waar je naar zocht.
Het is wat mij betreft het verschil tussen een pil nemen tegen de pijn en de oorzaak van de pijn ontdekken en vanzelf zien oplossen. Ik zie het ook als het verschil tussen steeds blijven knutselen aan illusies en de waarheid zien. Misschien is het wel het verschil tussen een steeds weer tijdelijke verlichting van symptomen naar permanente Verlichting (met allerlei als prettig bestempelde bijwerkingen). En dat is een fundamenteel ander uitgangspunt.
Foto © Rob Tol voor Brocantiek de Linde