Activiteiten uitbesteden aan specialisten is een bekend en populair fenomeen in het bedrijfsleven. Vrij logisch. Simpelweg gesteld: er zijn dingen te doen waar jij in je bedrijf onvoldoende kennis, vaardigheden en/of tijd voor beschikbaar hebt. En er zijn personen of teams die dergelijke dingen nu juist doen en ook nog goed kunnen. Jij betaalt en hoeft je vervolgens geen zorgen meer te maken over de uitvoering van wat er uitgevoerd moet worden. Win-win. Jij blijft doen waar jij goed in bent, wat jij weet en waar jij tijd voor hebt. Iedereen blij.
Laatst sprak ik met iemand over het leven. Zoals wij dat doen bij Shift Academy, namelijk vanuit ‘kennis’ van de werking van de menselijke ervaring. Het gesprek ging over je zorgen maken en de juiste beslissingen nemen, geloof ik. Het kwam in mij op om te vertellen dat ik me daar niet mee bezig hoefde te houden, omdat ik mijn leven had uitbesteed. Of eigenlijk, dat het altijd al uitbesteed was geweest, vanaf het moment van mijn geboorte. Net als bij mijn gesprekspartner en iedereen het geval is. Aan een uiterst deskundige partij: een universele intelligentie waar mijn persoonlijke IQ bij in het niet valt en al mijn kennis bij verbleekt. Het werkt nog gratis ook.
Dat heb ik me trouwens heel lang niet gerealiseerd en soms vergeet ik het nu nog wel eens. Dan komt de gedachte op dat ik mijn leven moet regelen. Zorgen dat alles goed gaat in alle opzichten. Want er is die gewoonte van de menselijke geest. Van het ikje dat denkt controle te kunnen en moeten houden. De regie meent te moeten voeren over wat uitbesteed is.
Eigenlijk heel onlogisch. Als je diep van binnen weet dat het leven van nature ge-outsourced is aan een vertrouwde partij kun je natuurlijk heel controlfreakerig de boel blijven monitoren of je veel zorgen maken of het allemaal wel ‘goed’ gaat, namelijk zoals jij wilt, maar je kunt ook jezelf uit de weg gaan zodat er, in alle stilte, direct contact is met die universele intelligentie. En ik heb, daarnaar luisterend, nog nooit iets anders gehoord dan: ‘Het is goed. Alles is perfect. Laat het maar aan mij over. Ik weet wat ik doe.’ Niet als deze zinnen, maar in de vorm van een woordloos gevoel dat ik als zodanig zou vertalen.
Dat geeft mij de ruimte om in alle rust eenvoudigweg te blijven doen waar ik goed in ben, wat ik weet en waar ik tijd voor heb. En dat is altijd meer dan genoeg.
