Berichten lezend binnen de ‘3 principles kringen’ viel mij laatst iets op. Ik schrijf er maar een stukje over, wellicht dat het voor jou (ook) weer verhelderend is. Er werd veel geschreven over het zoeken naar en vinden van ‘peace of mind‘, een vredig gevoel, door het begrip van de 3 principes. Men streefde naar ontspanning en voldoende veerkracht. Logisch.

Er was in mijn tijdlijn op Facebook en LinkedIn ook veel aandacht voor het oplossen van bepaalde gevoelens en zorgen en problemen en de ‘juiste manier van bewegen’ binnen gegeven situaties. Logisch.

De 3 principes zijn ook een prachtige aanwijsstok in de richting van de ruimte waar peace of mind, ontspanning en veerkracht altijd aanwezig zijn, als je ware natuur. Maar deze metafoor wordt even makkelijk gebruikt om gewoon weer heel druk aan werk te gaan met het beredeneren, sussen en veroordelen van ‘negatieve’ gedachten en gevoelens (dit is maar een gedachte, dit is ook maar een gedachte, alles is een gedachte, ik zit weer in een gedachtetrein, ik snap het nog niet want ik voel me down of ik heb weer pijn, enzovoorts, enzovoorts). Of om te gaan zitten streven naar continue rust. Wat menselijkerwijs waarschijnlijk niet lukt waardoor we onszelf op de kop geven voor onvoldoende inzicht en nog harder gaan streven.

Zonde, want de 3 principes beschrijven enkel hoe elke ervaring tot stand komt, niet hoe je van ervaringen af moet komen.

Wat naar mijn bescheiden mening bovendien onderbelicht of misschien wel onderVERlicht blijft in veel van de communicatie was de schoonheid en het wonder van alles wat vormkrijgt. Dat het (tijdelijk!) bestaat, of schijnt te bestaan, bij de gratie van die 3 principes! Het gierende stressmoment én de grote opluchting. Een dodelijk virus én een vrije vogel. De zonsondergang én pissig zijn. Een uitbundig frisgroene heg én een vette bekeuring. Angst én chocola. Heftig verzet én een lange boswandeling. Eenzaamheid én een nieuw TV kastje. Het kind dat jij de jouwe noemt én de vervuilde zwerver. The good, the bad and the ugly.

In ons strijden tegen onzekerheid en ongemak en het streven naar de ‘perfecte 3P ervaring’ (die helemaal niet bestaat trouwens) missen we soms hoe ALLES een uiting is van het ENE. Hoe elke vorm een patroon binnen het grotere geHEEL is. Dat het naar alle kanten beweegt vanuit de stilte. Dat het in elk eeuwig nu beDENKT dat het iets anders is dan EEN.

En ja; zonder iets te doen zorgt dit besef, al is het maar sluimerend op de achtergrond aanwezig of als een klein zaadje in de vruchtbare grond van jouw nieuwsgierigheid gevallen, voor de ultieme peace of mind.

Foto © Rob Tol