Vorige week reden we door Noord Spanje en viel een bepaald type verkeersbord mij op. Ze stonden steeds voor een afslag en gaven met een simpel pictogram aan dat je bij de volgende afslag de mogelijkheid had om over (of onder) de snelweg door te rijden en vervolgens terug te keren. De andere kant weer op te rijden dus. En dat inspireerde mij tot dit stukje.
Ik stelde me voor dat elke afslag een inzicht was op de snelweg van het leven waar we op voort lijken te jakkeren of sukkelen. Meestal onderweg naar een doel of bestemming waarvan we denken dat die ons geluk of voldoening zal brengen. En dan komt er een inzicht. In de rol die het denken speelt in je leven, bijvoorbeeld. Of over de werking van de drie principes en de aard van je menselijke ervaring. Of met betrekking tot je ware natuur. Of je ziet in dat je in alle onschuld een geloof voor de waarheid aanzag.
Hoe dan ook; een inzicht kan ervoor zorgen dat je stilvalt. De afslag neemt en Thuis komt. Een 180 graden draai is het. Een terugkeer naar je ware natuur die pure Liefde is. Een grenzeloze ruimte.
En voor het contrast en wellicht wat meer duidelijkheid wil ik graag even noemen wat we doen als we, in plaats van om te keren, de afslag nemen en van daaruit een alternatieve route gaan volgen (ik sla een heel nieuwe weg in, hoor!). Met misschien een beter lijkende of klinkende bestemming. Dan is het inzicht verworden tot een goed idee en dender je door op een andere weg. Dat is niet erg, maar het is wel een groot verschil met waar wij naar verwijzen en het is handig dat je het onderscheid ziet.
En uiteindelijk…in werkelijkheid…maakt het niet uit wat er gebeurt, is het allemaal perfect, want je BENT de weg. En het Thuis. En de reis.