Er lijkt in de wereld veel verzet te zijn. Tegen ideeën. Tegen gebeurtenissen. Tegen stromingen. Tegen andere mensen en hun handelingen of gedrag. Weg met (vul in: ‘het kapitalisme, het communisme, de maatregelen, het virus, de wappies, de schapen, het geweld, de oorlogen, de bliss ninnies, de dromers, de realisten, de elite, het gepeupel, enzovoorts) Er is zelfs verzet (of eigenlijk zelfverzet 🙂 ) tegen ‘eigen’ gedachten, gevoelens en gedrag: “ik mag dit niet denken! Ik wil dit niet voelen! Ik kan dit niet te zeggen! Ik ben ook zo’n dombo! Ik zou moeten ophouden met dit gedrag!”

En als we deze bewegingen een beetje gaan herkennen, ons er bewust van worden en de onzin ervan inzien, komt er net zo makkelijk innerlijk verzet tegen het innerlijke verzet op: “Ik zou alle verzet moeten (los)laten! Het is/ ik ben niet 3P!” Ahw. Onschuldig en onnodig.

Want er is zo eigenlijk verzet tegen het leven zelf. Tegen de wereld. Tegen het hele universum. Tegen dat wat IS. Wat vorm gekregen heeft. Tegen dat wat wij OOK zijn, in vorm gegoten. Het is als schreeuwen tegen een spiegel. En het hoeft niet, maar tegelijkertijd geeft het niet dat dit gebeurt. Het schuren en wringen wat zo gevoeld wordt is simpelweg een gelegenheid om iets te ontdekken. Kijk je met ons mee?

Kun je zien, of open staan voor de mogelijkheid, dat jij en ‘de ander’ ook bewegingen zijn in (of van) het geHeel? Zoals alle vormen? Je partner, dat kind, de buurvrouw, je moeder, die politieke of filosofische stroming en ook jijzelf in de persoonsvorm die je hebt aangenomen; allemaal leven in uitvoering! ! Wat mij betreft brengt dat ultieme ontspanning in de ontmoetingen met elkaar en het ’tegemoet treden’ van het leven. Plus begrip voor je eigen innerlijke beroeringen.

Wetend dat het (alles) een Denkcreatie is, kun je de wereld en alles en iedereen inclusief jijzelf de vrijheid geven om te verschijnen zoals het verschijnt, te doen wat het doet, (terug) te zeggen wat het zegt, te bewegen zoals het beweegt? Zonder jouw toestemming gebeurt dat trouwens ook/ toch wel 🙂 ! Dus eigenlijk is ‘de vrijheid geven’ een overbodige opdracht. Gelukkig maar, want wij houden niet van opdrachten.

Het gekke is, dat wanneer alles en iedereen mag verschijnen zoals het/hij/zij verschijnt, zodra de weerstand wegvalt (of eigenlijk: als ook de weerstand geen probleem meer is, want herkend wordt als een Denkcreatie) ziet ALLES er onmiddellijk anders uit! Ook je eigen eventuele responsen. Nou ja zeg. Dat is toch precies wat je wilde met al je verzet en pogingen tot interne en externe controle? Alleen inzicht in hoe het werkt is genoeg. Het is ook het enige waar je naar hoeft te kijken.

En als je daar geen zin in hebt of het nut niet van inziet mag dat ook 🙂 .

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay