Het is een bekende uitspraak: het gaat om de inhoud, niet om de vorm. We gebruiken ‘m om aan te geven dat het uiterlijk van een medemens, een voorwerp of een concept als politiek minder belangrijk is dan wat er in zit. Prachtig. We zetten die twee dingen, inhoud en vorm, tegenover elkaar. Het lichaam tegenover het karakter, waarbij meer waarde wordt gehecht aan het karakter. De buitenkant van een product en de functionaliteit, waarbij de functionaliteit meer gewicht wordt toegekend . Aantrekkelijk klinkende slogans van een partij tegenover reële plannen, waarbij de reële plannen meer belang hebben.
In (gesprekken in en over) het dagelijks leven en op de bank bij de psycholoog trekken we die lijn van belang hechten aan de inhoud vaak door. We vinden de inhoud van onze gedachten, gevoelens en ervaringen zó interessant dat we er eindeloos naar blijven kijken en over praten. Zo is ons dat geleerd en daar worden we toe aangemoedigd. Er is in de inhoud van die gedachten, gevoelens en ervaringen ook altijd wel iets te vinden wat we niet willen of anders wensen. Of iets wat we juist menen te moeten behouden, voor altijd. Of iets waarmee we aan de slag kunnen.
En dat doen we graag en grif. Al dan niet in opdracht van een therapeut of op aanraden van een goed bedoelende vriendin. We gaan werken aan de inhoud van onze gedachten, gevoelens en ervaringen. We bekijken, we analyseren, we proberen te accepteren. We buigen of denken om, we trachten los te laten of een plekje te geven. We graaien erin alsof het een grote pot met verschillende snoepjes is. Waar we van genieten of onder lijden. En als dat laatste het geval is, en je het gedoe over de inhoud beu bent; als je het makkelijker wil, neem dan het volgende eens in overweging:
Het gaat niet om de inhoud.
Het gaat zelfs niet over de vorm (jij als ‘container’ van al die gedachten, gevoelens en ervaringen). Want ook dat is een gedachte.
Het gaat over de principes die eraan vooraf gaan. De bron, de enige oorzaak van alle gedachten, gevoelens en ervaringen. En voor wie de shift kan maken van (overmatig?) aandacht voor de inhoud naar begrip van de achterliggende principes is er een oneindige ruimte en diepe rust beschikbaar.
