Mede geïnspireerd door een uitspraak van één van onze trainees die vorige week zei: “ik kan geen probleem meer ontdekken”, wil ik graag eens met je mijmeren over alle dingen, gevoelens, ervaringen en situaties die je nu als problematisch ervaart. Of een gegeven waarvan je meent dat jij er wel oké mee bent, maar waarin anderen bezwaren in zien of tegen opperen. In plaats van een oplossing voor die problemen te zoeken; zullen we eens doorvragen? Met steeds dezelfde vraag, om het makkelijk te maken? Die vraag luidt:

En wat is het probleem?

Dus jij of iemand anders meldt bijvoorbeeld “ik ben bang” en dan worden we nieuwsgierig wat dat tot een probleem maakt. Ik garandeer je dat er soms lange verhalen opkomen. Voorspellingen die klinken als “en dan krijg ik geen…en dan kan ik niet…en dan wordt het nooit…” enzovoorts. Soms zijn die verhalen gebaseerd op hoe iets in het verleden zich heeft afgespeeld. Soms is het puur angstige speculatie. Soms is het wat ons maatschappelijk wordt voorgehouden of iets wat ‘ingebakken’ zit in de cultuur waar je deel van uitmaakt.

Het is nog best lastig om sec bij de vraag “en wat is het probleem?” te blijven, want we zijn vaak getraind en dus geneigd om oplossingen aan te dragen. In de trant van “nou, dan doe je toch gewoon…”. Of je verzint een andere manier om te kijken naar wat je voorgelegd wordt. Maar in het kader van dit experiment doen we dat niet. We blijven bij steeds dezelfde vraag.

Wat is het probleem?

Waar je ook uitkomt, uiteindelijk. “…en dan ga ik dood” is een veelgehoorde uitspraak die het eindpunt lijkt van deze verkenning, maar ook dan vraag ik je: “en wat is het probleem?” Net als bij de veronderstelling “dat kan ik niet aan”, vragen we gewoon door: “en wat is het probleem?” Dit geldt eveneens voor conclusies als “en dan moet ik verhuizen/scheiden/onder een brug gaan wonen/altijd alleen blijven” of ‘dan zal ik voor altijd ongelukkig zijn/ dat kan ik niet aan”. Blijf de vraag stellen “en wat is het probleem?”

Ik heb geen glazen bol, maar is het gek als ik voorspel dat je uiteindelijk uitkomt bij “dat wil ik niet”? Of een variant daarop? Al dan niet met een spiritueel sausje overgoten (‘dat is niet mijn missie hier op aarde’ of zo)? En als je daar dan bij uitgekomen bent, bij dat niet willen, kun je dan nog een keer vragen, als je nog steeds denkt dat er een probleem is: “en wat is het probleem?” Ik ben benieuwd wat er helder wordt.

Begrijp me goed; het laatste wat ik wil is hier een ritueel van maken, hoor. Daar zijn er al genoeg van. Doe het gewoon eens een keertje, voor de lol. Als je zin hebt of steeds opnieuw dezelfde gedachtetrein op stoom ziet komen. Want zelfs van dat laatste kun je je afvragen: ” en wat is het probleem?”

Ik ben benieuwd wat er helder wordt.

Zelf zag ik iets waar ik in een volgend blog over schrijf.

Image by Ryan McGuire from Pixabay