Een tijdje geleden trof deze uitspraak van een lieve gesprekspartner mij: “ik heb altijd geprobeerd om met het denken de boel bij elkaar te houden.” Heel herkenbaar. En het kan niet, al zal je hoofd iets anders beweren, zoals het mijne ook altijd deed. Het is zelfs contraproductief, al zal je hoofd, of het persoonlijke denken, uit alle macht schreeuwen dat het wél nut heeft, al dat (na)denken.
Denken, die prachtige creatiekracht, is echter juist het principe dat ‘dingen’ van elkaar onderscheidt! Het is het principe dat de Eenheid schijnbaar opdeelt in miljarden delen. In jij en ik. In hier en daar. In toen en straks. In hoog en laag.
Je kunt niet met het zelfde principe dat de boel heeft gecreëerd de boel weer aan elkaar lijmen. En het kost ook veel te veel moeite, lief medemens. Het verbruikt zoveel energie. Het analyseren. Het rondbreien. Het oorzaken aanwijzen en oplossingen zoeken. Het vaststellen en vastleggen. Alle pogingen tot controle(denken).
Het hoeft ook niet, omdat de ‘opdeling’ niet werkelijk plaatsvindt*! Dat gebeurt alleen binnen de illusie van vorm. Dus is het veeeeeel makkelijker om ‘de boel’ terug te brengen naar dat eenvoudige besef. Het besef dat ‘de boel’ een Denkcreatie is binnen het Bewustzijn van een Universele Mind.
Dus als je de boel bij elkaar wil houden, besef dan dat het in wezen nooit losse elementen waren. Dat het in essentie een zee van Éénergie is. En ontspan je in die wetenschap. Of eigenlijk gebeurt dat vanzelf al.
*En ja, de ERVARING voelt/is natuurlijk wel echt. Dat is het ‘spel’.
Afbeelding van Mike Sweeney via Pixabay
