Vorige week las ik een treurig bericht. Het ging over een man die twintig jaar geleden een zelfmoordpoging overleefde. Hij moest zonder benen verder en zette zich vol passie in voor zijn angstige, depressieve en eenzame medemens met suïcidale neigingen. Hij schreef ook een boek, samen met een bekende psychiater. Het had de ondertitel Hoe ik mijn angsten en depressies overwon. De man zei in een interview over de zelfmoordpoging: “Ik had jarenlang alles geprobeerd: de huisarts, de psychiater, kalmerende medicijnen, hardlopen en zwemmen, maar niets hielp. Ik was klaar met vechten.”

En nu was deze man dus overleden. Door zelfmoord. Blijkbaar waren de angst en depressie teruggekomen en zag hij geen andere (uit)weg. Deze keer slaagde hij in zijn opzet.

Wat mij aan opviel aan het hele verhaal en de berichtgeving, is dat er steeds vanuit werd gegaan dat de angst en depressie gevoelens zijn, of zelfs ziektes zijn, die bevochten, bestreden en overwonnen moesten worden. Blijkbaar lukte dit uiteindelijk niet. Wat zó logisch is, als je snapt hoe de menselijke ervaring werkt en wat gevoelens zijn. (Gedachten)energie die door het Bewustzijn beweegt in een eindeloze stroom waar je niets mee hoeft te doen. Niet aan hoeft te knutselen en zeker niet hoeft te bestrijden of overwinnen. Dat kán helemaal niet. Want wat jij een overwinning noemt, is de volkomen natuurlijke doorstroom van steeds wisselende gevoelens. De één niet beter dan de ander. Simpelweg de menselijke ervaring.

Het is geen wonder dat iemand die denkt dat gevoelens bestrijden en overwinnen wél kan of überhaupt de bedoeling is, zich rot schrikt als er tóch weer als angst of depressie gelabelde energie door het systeem gaat. Dan lijkt je hele strijd mislukt. Shit ‘het’ is weer terug! Ik ben weer terug bij af!

Terwijl het simpelweg begrijpen van wat gevoelens nu eigenlijk ZIJN die hele strijd overbodig maakt. En gevoelens overwinnen een vreemd concept. Gevoelens zijn verdorie de vijand niet. Gevoelens zijn geen probleem. Hoe ze ook voelen. Zullen we elkaar hieraan blijven herinneren?