Ben jij ook zo bang dat alles (of dat ene) misgaat als jij je er niet mee bemoeit, als jij het niet stuurt en in de hand houdt en controleert? Denk jij ook, dat als je écht gaat zien dat leven, inclusief jijzelf, gewoon gebeurt, dat je dan geen enkele impuls meer krijgt om te bewegen en apathisch op de bank gaat hangen? Komt er een grote golf van angst op zodra je dicht(er)bij de realisatie komt dat de touwtjes die je al heel lang krampachtig in handen hebt proberen te houden helemaal niet blijken te bestaan? Of weiger je dat te geloven? (Mag natuurlijk ook!) Neemt jouw vrees de vorm aan van de vraag of je een onverschillige lapzwans wordt als je eenmaal doorziet dat de wereld van de vergankelijke vorm een prachtige illusie is? Wil jij best een stapje terug zetten en naar binnen kijken om van je stress of depressie af te komen, maar blijf je steken op het idee dat je toch écht een leven te regelen hebt en dat een verdere verkenning jou nergens brengt en niets oplevert? Voel je zelfs weerstand tegen de vrijheid die tegelijkertijd lonkt? Ben je (vooralsnog) alleen maar op zoek naar een (snelle) fix voor je problemen?
‘Doe mij maar gewoon een lekker luchtig leven met voornamelijk, of het liefst uitsluitend, het soort gevoelens en gebeurtenissen dat IK wil, dan ben ik klaar. Moet ik naar binnen kijken? Prima, als dat me van mijn angst afhelpt doe ik dat. Maar mijn meningen over van alles en nog wat, inclusief die over mijzelf, wil ik graag houden, kan dat? De concepten die ik belangrijk vindt; die mag ik toch wel blijven entertainen? Net als mijn voorkeuren?’ En zo blijven we om de hete brij heendraaien. Af en toe voorzichtig een illusoir touwtje loslatend met een vage angst dat er alsnog van alles mis gaat. Heel herkenbaar. Ik heb dat ook erg lang vol kunnen houden.
En toch ligt de uitnodiging er om dieper te kijken. Want inzicht in de 3 principes gaat uiteindelijk niet over het oplossen van je problemen of ongewenste gevoelens, maar om de herkenning van het systeem dat ten grondslag ligt aan die ervaringen. Waar ze in verschijnen. Wie je werkelijk bent. Wat misschien eng lijkt, maar uiteindelijk letterlijk alles zoveel mooier en makkelijk maakt.
(In april nemen we hier trouwens weer drie dagen de tijd voor. Je bent welkom)
