Tijdens een boswandeling met één van mijn Kraak-de-Code gesprekspartners kwam de metafoor van de wolken en de blauwe lucht ter sprake.
Misschien heb je hem al vaker gehoord maar zo niet, even in het kort: wie of wat je werkelijk bent, kun je vergelijken met de blauwe lucht. Wat je beleeft, zijn de wolken die voor die blauwe lucht zichtbaar zijn.
De blauwe lucht is er altijd; vredig, kalm, onveranderlijk en onaantastbaar door de voorbij drijvende wolken. De wolken komen en gaan in allerlei vormen en kleurstellingen: van schapenwolkjes (kleine blije gedachten of ervaringen) en nevelwolken (verwarrende gedachten en ervaringen) tot angstaanjagende donderwolken (groot verdriet of angst).
Al wandelend bleek dat mijn gesprekspartner het idee had dat je kon leren om alleen nog maar schapenwolkjes te ervaren. En dat je, zolang er nog donderwolken in je leven waren, je ‘iets’ nog niet zag of de 3 principes nog niet diep genoeg begreep.
“Ik had gisteren een dag waarop het voelde alsof die blauwe lucht nooit meer zichtbaar zou worden, alsof ik mijn sprankeling totaal kwijt was en die nooit meer terug zou vinden”, zei ik. Ze stond stil op het bospad en keek me met grote ogen aan.
“Hè?! Maar daar merk ik nu niets van”, zei ze.
“Ik ook niet”, zei ik. En dat was waar.
De gedachtenstorm met donkere zwarte wolken die ik eerder ervaarde, was er op dat moment niet. Hoe hard het – als het ware – in mijn hoofd ook gewaaid had, hoe beschadigd ik me de dag ervoor ook voelde, in dat moment, daar op dat bospad, waren die wolken er niet. Was er vooral bewustzijn van dat onveranderlijke onaantastbare blauw dat ‘ik’ werkelijk ben.
De herkenning van de veranderlijkheid van de menselijke ervaring, die wolken tegen een achtergrond van altijd aanwezig, vredig blauw, is wat mij betreft de kracht van inzicht in de 3 principes. Inzicht is geen belofte van nooit meer iets voelen of meemaken, inzicht biedt het vertrouwen dat élke ervaring okay is en jij, die blauwe-lucht-jij, daar niet door aangetast wordt.
Vanuit of met inzicht kan er bewolking zijn die misschien tijdelijk leidt tot onweer, hevige regen en razende storm met alle akelige, angstige of verdrietige gevoelens die daarbij lijken te horen. Maar dan hoef je niet daar bovenop ook nog eens bang te zijn dat je blijvende stormschade zult oplopen. Want die blauwe lucht… die blijft na elke storm achter zonder schade.
Dank je wel voor je reactie Filip! Fijn om te horen & graag gedaan! Groetjes,
Linda
Prachtige symboliek, die helder blauwe lucht, die ruimte biedt aan wolken van allerlei slag en soort. Waarbij diezelfde wolken de lucht tijdelijk kunnen verduisteren, maar er totaal geen impact op hebben, zeker niet in negatieve zin, maar ook niet in positieve.
Dergelijke symbolen zijn, voor mij althans, goede reminders. Die, als ik door de wolken van de gedachten en gevoelens wordt meegesleept, mij telkens terug met de voetjes op de grond brengen …
Dank voor jouw boodschap 👍