Zie jij ze soms ook op televisie? Staatshoofden die in jouw ogen slechte wetten doorvoeren die honderdduizenden of zelfs miljoenen levens negatief beïnvloeden? Reality-tv sterren die in het één na het andere schandaal terecht komen? Of andere bekende mensen die flaters slaan? Echt, overal worden aan de lopende band slechte beslissingen gemaakt of domme acties ondernomen, lijkt het wel.
Ook dichter bij huis. Bijvoorbeeld door je broer die het een briljant idee vindt om op zijn bruiloft een Oktoberfest-thema te hanteren. Compleet met lederhosen en andere Oostenrijkse klederdracht als dresscode. Door die vriendin die elke keer na een paar maanden haar relaties verbreekt omdat ze vuurwerk en confetti verwacht en dat toch steeds maar niet lijkt te vinden, zelfs met die laatste man die in jouw ogen toch echt perfect bij haar past. En door mensen die dagelijks op hakken lopen (au!), degenen die gaatjes laten schieten in de oren van hun baby’s (zielig!) of hun gezicht laten betatoeëren (want hoe kom je dan ooit nog aan een baan?).
Het is heel makkelijk om te oordelen over dit soort dingen terwijl je comfortabel op de bank zit. Of van een afstandje heimelijk hoofdschuddend meekijkt. Sommige mensen doen gewoon dingen waar je je totaal NIET in kan verplaatsen.
Dat is oké hoor, begrijp me niet verkeerd. Je hoeft niet alles te begrijpen wat iedereen doet. En wat mij betreft is het ook prima als je soms zin hebt om snoeihard mee te oordelen tijdens het bekijken van de Voice of Temptation Island. 😉
Wel denk ik dat er hier nog een diepere laag te zien is.
We kunnen in elk moment altijd alleen het denken zien zoals dat aan ons verschijnt. Denken dat vervolgens tot leven komt door het bewustzijn. Levensecht. Onontkoombaar.
En daar zit de crux.
Want de realiteit die jij waarneemt, is niet dezelfde als die van het staatshoofd, de reality-tv ster, je broer of je vriendin. Wat voor jou logisch is, is dat voor hen blijkbaar niet. Niet op dat moment in ieder geval. Een interessante indicatie dat onze waarneming nooit klopt. Er is geen goed of fout, alleen een beleving van gedachten in het moment.
Daar handel je naar, net als alle andere mensen. En het is zo makkelijk om verstrikt te raken in je zelfgewoven gedachten-web en dan rare bokkesprongen te gaan maken. Tenminste, in de ogen van de buitenwereld. Want voor jou is het in zo’n situatie natuurlijk een vanzelfsprekende manier van handelen. Anders zou je het niet doen, toch?
Het is een stuk rustiger en liefdevoller om vanuit dat oogpunt naar de beslissingen en acties van je medemens te kijken. Uiteindelijk zijn we allemaal maar mensen met een hoofd vol gedachten.
Zie jij het al?
