Als we informeren hoe het met iemand gaat, willen we vaak weten of er resultaten behaald zijn. Heb je goede cijfers op school of dat diploma al gehaald? Ben je die verkoudheid al kwijt of van die vervelende kwaal genezen? Is dat project succesvol afgerond of heb je die felbegeerde promotie al gekregen? Heb je je droomhuis al gevonden of ben je toegelaten op die opleiding? Heb je de wedstrijd nog gewonnen of is je boek al gepubliceerd? Aan de hand van de resultaten wordt geconcludeerd wat onze staat van zijn is. Het gaat goed bij gewenste resultaten, het gaat (nog) niet goed bij het (voorlopig) uitblijven van de gewenste resultaten.
We vragen naar de vorderingen van de kinderen op zwemles en van de ouders op het gebied van fit blijven. En dan wordt verwacht dat we daar een mening over geven. Het gaat ‘goed’, ‘redelijk’, ‘slecht’, ‘nu prima, maar het was een heel gevecht’. Aan de hand van die mening wordt er een conclusie getrokken over onze staat van zijn.
Maar uiteindelijk zijn die resultaten en vorderingen weinig relevant voor hoe het met ons gaat. Tenminste, zo kan het zijn. Als we helder zien dat er geen verband is tussen die resultaten of vorderingen en onze staat van zijn. Dat alleen onze gedachten ons iets kunnen laten voelen.
Niet de stand van zaken, maar je staat van zijn is wat telt.
