We hebben hoge verwachtingen of juist lage, bange verwachtingen, reëele verwachtingen, teveel verwachtingen. In persoonlijke ontwikkelingskringen is het heel modern om al je verwachtingen ‘los te laten’. Want verwachtingen lijken hoe dan ook een ‘ding’ te zijn. Zijn de Slagersdochters nog wel eens in verwachting? Figuurlijk dan? Wat is er op dit vlak te zien waardoor het leven makkelijker wordt?
