Mind, één van de 3 principes, lijkt soms lastig te bevatten. Of zelfs weerstand op te roepen als het op een specifieke manier geïnterpreteerd wordt. Dat laatste is weer een interessante beweging. We geven intern betekenis aan een term of een uitleg daarvan en constateren vervolgens: dit vind ik niks, dit is niet waar. Vooral als de luisteraar constateert dat Mind een ‘religieuze’ klank heeft, zien we dat wel gebeuren. Dan lijkt het voor diegene ineens of Mind iets is waar je in moet geloven.
We stellen, om een beetje duidelijk te maken wat Mind is (als dat al kan met woorden) wel eens de vraag: “wat is het verschil tussen een levend lichaam en een overledene?”. Zonder er een specifieke naam aan te geven is er ‘iets’ wat in het eerste geval het hart laat kloppen, een ademhaling activeert en een spijsvertering op gang houdt. Zonder persoonlijke inmenging van de persoon wiens lichaam het betreft. Dat ongrijpbare verschil zou je kunnen zien als Mind.
We wijzen ook wel eens op het wonder van de natuur. Met zijn eigen ritme van eb en vloed en seizoenen en altijd weer het verschijnen van nieuw leven. Zoals ik een paar weken geleden een wandeling maakte langs een veld waar tien dagen eerder een felle brand had gewoed. Het stond vol met frisgroene sprietjes. Mind in uitvoering. En wij zien natuurlijk uitsluitend het resultaat in de vorm. De zee met zijn bewegingen en de herfst met zijn gekleurde bladeren. De ‘motor’ van Mind zelf blijft onzichtbaar.
Mind is net zo ongrijpbaar als elektriciteit. Ook een heldere metafoor, al gaat ‘ie enigszins mank. Wie in het bezit is van een mobieltje, weet dat die van tijd tot tijd opgeladen moet worden. Heel grappig vind ik trouwens hoe Engelsen het feit dat hun telefoon leeg is beschrijven: ‘my phone died’. Mijn telefoon is dood. En we blazen er weer leven in via een stopcontact. Daaruit vloeit de elektriciteit, de energie, het apparaat weer in. Het resultaat is dat het mobieltje weer functioneert. En ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat hij niet in elektriciteit gelooft omdat hij het niet kan zien. (Maar wel voelen. Stop je vingers maar eens in het stopcontact :-). )
En het ‘voelen’ van Mind kennen we allemaal. Een diepe vredigheid zonder reden. Ontspanning. Liefde die niet op iets of iemand geprojecteerd is. Ruimte. Dankbaarheid om niets. Zijn zonder ‘ik’. Spontaan geluk. Flow.
Je hoeft er niet naar op zoek, want het is al wat je van nature bent. Achter de ‘ja, maar…’ die nu misschien opkomt.