Heb je wel eens een ‘behind the scenes’ gezien van hoe animatie voor films wordt gedaan?
Fascinerend, vind ik het.
Je ziet dan bijvoorbeeld Hermelien Griffel uit Harry Potter die boeken aangeeft aan een groene hand die uit een boekenkast steekt. Maar in de film vliegen de boeken op magische wijze de kast in.
Of je krijgt een shot te zien uit Game of Thrones van Daenerys Targaryen die tegen een groen balletje op een stokje aan het praten is. Soms ook nog eens op een groene stoel met op de achtergrond een groene lap stof. Terwijl ze in de serie in een exotisch land is, tegen een draakje praat en helemaal niet op een stoel zit, maar bijvoorbeeld op een troon.
Als je het ooit gezien hebt, dan weet je dat je nooit meer helemaal met dezelfde ogen naar zo’n film of serie kijkt. Omdat je gewoon weet dat ook dat bloeddorstige monster een mannetje in een strak groen pakkie is.
Zo werkt het ook met inzicht in de 3 Principes.
Op het moment dat je echt inziet hoe je menselijke ervaring tot stand komt, namelijk door je bewustzijn die je gedachten heel levensecht weet te animeren, is niets meer hetzelfde. Dat wat je ziet of ervaart verliest het niveau van realisme dat het eerst had.
Je angst om presentaties te geven? Gewoon gedachten. Waar je dus niets mee hoeft.
Die nare collega waar je al jaren ruzie mee hebt? Een mens van vlees en bloed wiens ervaring op dezelfde manier tot stand komt als de jouwe. Wat het opeens zinloos maakt om tegen hem in te gaan als hij een rotopmerking tegen je maakt.
Die verdrietige gebeurtenis uit je jeugd? Iets waar je af en toe weer aan denkt, maar tegelijkertijd iets waarvan je je nu realiseert dat het je niet meer kan beschadigen.
Allemaal groene mannetjes.
Wat er overblijft als je de mannetjes in je eigen leven herkent? Heel veel rust. En de mogelijkheid om te genieten van dat wat er zich in de film van je leven afspeelt. Want wat je ziet is slechts een bevestiging van dat je leeft en je gedachten beleeft. En dat is eigenlijk helemaal niet zo spannend, toch? 😉
