“Ik ga er van uit dat ieder mens slecht is,” zei hij tegen me, “het begint al als kinderen klein zijn, zodra ze er toe in staat zijn, kijken ze om zich heen om te zien van wie ze iets kunnen afpakken.” Om te vervolgen: “Mensen willen altijd iets van je – als ze niks van je willen, dan hoor je ook niks van ze. Mijn vrouw bijvoorbeeld, die is bij me omdat ze veiligheid en geborgenheid zoekt en bij mij krijgt. En andersom wil ik wat van haar. Vrienden idem dito. Ze zijn alleen je vrienden omdat ze iets bij je willen halen”.
In eerste instantie vond ik het een nogal somber en negatief uitgangspunt dat 180 graden andersom is dan waar wij bij Shift Academy en De Slagersdochters vanuit gaan: dat iedereen van nature goed is.
In tweede instantie zag ik dat het logisch is, wat deze man observeerde. Ga maar na…
De meesten van ons leven vanuit of met het misverstand dat we losse individuutjes zijn die het moeten zien te redden in deze wereld. Op zichzelf aangewezen. Nooit echt goed genoeg. Met daarbij het idee of de overtuiging dat we zaken buiten ons nodig hebben om een goed gevoel te krijgen, te hebben en te houden. Een overtuiging die bevestigd wordt doordat we menen dat er onheil van buiten ons mogelijk is dat ons kan beschadigen of beïnvloeden. Dan zeggen we bijvoorbeeld “Mijn ouders hebben mij slecht behandeld waardoor ik een jeugdtrauma heb”, “Ik word van de herfst altijd zo somber” of “Mijn baan voelt als een dood spoor, ik moet hier weg anders wordt het nooit wat met mijn carrière”. En bij die laatste opmerking is er altijd de onuitgesproken aanname dat een gebrek aan carrière een negatief effect op ons heeft. Dus vermijden we het onheil dat ons kwaad zal doen en zoeken we dingen die ons positief lijken te beïnvloeden: veilige partners, de juiste baan, de correct opgevoede kinderen, de betrouwbare auto, de uitgebreide garderobe volgens de nieuwste mode of de inspirerende reizen – om maar wat te noemen. 😉
Vanuit het gebruikelijke paradigma gezien, waarin we ervan uitgaan dat het leven van buiten naar binnen werkt (‘ik voel de dingen buiten mij’), lijk je inderdaad, zoals deze man al opmerkte, altijd iets van anderen nodig te hebben.
Alleen is het gebruikelijke paradigma aan vervanging toe, zoals ook de ideeën dat de aarde plat is of de zon om de aarde draait, ooit aan vervanging toe waren.
In werkelijkheid werkt het leven van binnen naar buiten. We voelen nooit de dingen buiten ons, maar altijd (ALTIJD) alleen het denken. Denken dat door het bewustzijn van de meest fantastische special effects wordt voorzien in de vorm van sensaties, gevoelens en emoties. Die special effects zijn zó goed, dat we de illusie die gecreëerd wordt, meestal moeilijk kunnen doorzien. Waardoor het logisch blijft om een onprettig gevoel te sussen met een fijne partner, een betere baan, een pil/joint/(niet)eten/sporten, goed gemanagede kinderen, een goeie baan en genoeg en de juiste vakanties. Wat in praktijk altijd maar matig lukt omdat die partner en kinderen nooit 100% aan de verwachtingen voldoen, het effect van pillen/joints/eten/sporten uitgewerkt raakt, banen verloren kunnen raken of tegenvallen en vakanties relatief snel tot een einde komen.
Wij ervaren dus altijd het denken. Onze volledige, fantastische (of tegenvallende) menselijke ervaring komt in elk moment tot leven via 3 principes: de Universele Levensenergie, het Bewustzijn en het Denken.
Die 3 principes vormen samen een onuitputtelijke bron van schijnbaar individuele ervaringen – ervaringen die in werkelijkheid niet individueel zijn omdat ze uit diezelfde bron voortkomen. Die bron is pure liefde. Volledig potentieel. Oneindige creativiteit. Absolute stilte.
En terwijl jij, ik, wij allemaal, onszelf ervaren als individu… Zijn we de bron. En daarmee onder alle omstandigheden pure liefde, volledig potentieel, oneindige creativiteit, absolute stilte. Die niets nodig heeft omdat het alles al is. “The great ‘I am’” zoals het in een kerstliedje genoemd werd.
Als je dat weet dan kun je elkaar ontmoeten zonder iets van een ander nodig te hebben. Kun je zien dat de ander goed is – ook als dat soms verborgen lijkt te zijn onder gedrag dat we als slecht bestempelen. En kunnen we onvoorwaardelijke liefde voelen die niet aan een mens of ervaring gekoppeld is.
