Heb je wel eens het gevoel dat je de overtreffende trap van ‘goed’ moet bereiken. Dat kan op ieder willekeurig gebied zijn. En dan ook het liefst tot op het niveau van ‘best’?
Dat je wilt winnen bij dat spelletje, zo snel mogelijk 5 kilometer wilt kunnen hardlopen, het hoogst mogelijke cijfer wilt halen voor een toets of de top van de carrièreladder wilt bereiken in jouw werkveld.
Leuk natuurlijk. Als je er tenminste blij van wordt.
Heel vaak is het echter zo dat het iets te makkelijk is om door te slaan. Te fanatiek te worden (niet leuk voor jezelf als je dan verliest, of voor de mensen om je heen), jezelf te blesseren (au!), nachtrust te verliezen (wat het leven niet aangenamer maakt) of in een baan te blijven hangen die je niet leuk vindt gewoon omdat het anders zonde is van al dat werk dat je hebt gedaan om hogerop te komen (soul-sucking).
Gebeurt er iets heel gaafs waar je eigenlijk blij mee zou kunnen zijn, dan is het niet goed genoeg. Omdat er nog iets beters had kunnen gebeuren, of zelfs het best mogelijke scenario zich had kunnen ontvouwen. Er altijd wel iets is dat groter, mooier of meer kan.
Zonde. Want dat kan ervoor zorgen dat je niet blij bent met wat er is.
Zo koppelen we een gevoel van welzijn aan het topje van de overtreffende trap, terwijl die trap a) zelfverzonnen is en b) geen invloed uit KAN oefenen op het welzijn dat je ervaart. Er is altijd welzijn en dat zal je nooit verlaten.
Zoals Sydney Banks (de man die de 3 principes in deze termen heeft benoemd) al zei: “That which you seek has been there, within you, all along.”
Goed, beter of best, dat welzijn zit er al en is waarschijnlijk beter voelbaar zodra je minder gedachten hebt over wat er bereikt moet worden.
PS: dieper inzicht in de 3P’s zorgt er voor dat je dat welzijn vrijwel continue kunt ervaren. Dat geeft de vrijheid om met lef, liefde en levenslust te werken en leven. Zin in? Schrijf je dan in voor de 3daagse.
