Als kijken in de richting van de 3 Principes iets voor je heeft veranderd, zou het wel eens kunnen dat je er daarom enthousiast over praat met je vrienden, je gezin en je familie. Of misschien heb je er wel eens een opmerking over gemaakt tegen een collega, de buurman of de caissière in de supermarkt.
Best kans dat hoeveel je er ook over hebt gesproken, het net lijkt alsof er in het leven van die andere mensen niets veranderd is.
Je puber heeft nog steeds enorme faalangst, ook al heb je al heel vaak laten doorschemeren dat het niet nodig is. Jij en ik weten namelijk dat zijn/haar geluk niet afhankelijk is van cijfers. Dat lijkt alleen maar zo.
Je partner zeurt chronisch over zijn werkgever, ondanks dat je hem hebt verteld dat dit alleen maar zijn gedachten zijn. En dat zijn werkgever wellicht helemaal niet zulke negatieve achterliggende gedachten heeft als hij nu invult.
En die ene vriendin blijft geobsedeerd met meditatie, terwijl jij toch zo duidelijk ziet dat het voor haar stressniveau niets doet. Maar jouw opmerkingen over dat het makkelijker kan, lijkt ze te negeren.
Frustrerend. Want nogmaals, jij weet wat de 3 Principes voor jou gedaan hebben. En dat gun je iedereen. Bij een methodenloze methode als de 3 Principes, geldt echter dat iemand je er nog zoveel over kan vertellen, maar dat je het pas ‘gelooft’ als je het zelf ziet. Écht ziet. Zelf een bepaald inzicht krijgt. Het is onmogelijk om iemand anders te dwingen om een specifiek inzicht op een specifiek moment te krijgen. Hoe goed je bedoelingen ook zijn.
Begrijp me niet verkeerd hoor – ik wil hiermee niet zeggen dat je het niet meer over de 3 Principes mag hebben. Juist wel. Vertel vooral over de inzichten die jij gehad hebt die jouw leven in positieve zin hebben veranderd. Schreeuw het van de daken als je daar zin in hebt. Ik gun het ook iedereen om meer rust in hun hoofd te hebben. 😉
Wel is er hier nog iets te zien.
Namelijk: dat het ook oké is als een ander bepaalde inzichten (nog) niet heeft. En dat wij als mensen niet weten wie wat op welk moment ‘moet’ gaan zien. Daar gaan we niet over.
Enthousiast praten over dat wat jij al ziet kan op twee manieren: mét een gevoel van druk erachter om een ander te ‘redden’ of zonder. Zolang je het gevoel hebt dat de ander iets MOET zien om oké te zijn, mag je zelf nog meer gaan zien dat alles is in het moment is zoals het moet zijn.
Voel je het verschil? Hoe subtiel ook, dáár zit een stukje rust.
