“Pff, kunnen ze niet even normaal doen!” hoor ik mezelf denken terwijl ik achter een groepje jongens loop dat midden over straat slentert. Ik wil er langs om het stoplicht te halen, maar ik heb zo geen ruimte om de momenteel aanbevolen anderhalve meter afstand te houden.
Meteen moet ik glimlachen van die gedachte. Want wat een vreemd concept is ‘normaal doen’ eigenlijk.
Het kan heel logisch en zelfs een soort van belangrijk lijken om te analyseren of dat wat er om je heen gebeurt en de dingen die je zelf doet normaal zijn. Maar… Dat kan best veel tijd en energie kosten, zeker als je je ook nog eens druk maakt om eventueel abnormaal gedrag. En je bijvoorbeeld gevoelens van sociale angst krijgt omdat je bang bent iets geks te doen, of heel veel boosheid ervaart omdat er zó veel mensen zijn in de wereld die zich weigeren normaal te gedragen.
Zonde van de verspilde energie, want ga maar na hoe arbitrair ‘normaal’ eigenlijk is:
Het is heel normaal om een nacht door te halen als je student bent, maar als je kleuter van vier het met enige regelmaat doet is dat juist heel erg abnormaal en wil je misschien naar de huisarts om het melatonine-aanmaakproces van je zoon of dochter te laten controleren.
In de zomer een ijsje eten is heel logisch. Heerlijk verkoelend en fijn om in het zonnetje van te genieten. Haal je er eentje in de winter en ga je die buiten op een bankje zitten opeten, dan word je misschien raar aangekeken.
Dansen is heel sociaal geaccepteerd op bruiloft, in een club of in een dansstudio. Doe je het in de supermarkt, dan is het opeens helemaal niet zo sociaal wenselijk meer.
‘Normaal’ is dus heel erg gebonden aan context en wat je er op enig moment over denkt. De tijd of locatie waar je bepaalde acties onderneemt bepalen of het passend is of niet. Maar ook de persoon die het doet heeft een mening over of het normaal is.
Die jongens op straat vonden het waarschijnlijk best normaal hoe ze erbij liepen, terwijl ik daar een split second anders over dacht. Tot ik me realiseerde: “O ja… ‘Normaal’ is ook maar een gedachte.” Een zelfbedacht concept dat we er met onze gedachten en ons bewustzijn weliswaar levensecht uit kunnen laten zien maar nog steeds niet waar is. Een actie heeft nooit iets te maken met de normaliteit ervan. Fijn om even aan herinnerd te worden. 🙂
