In mijn vorige blog had ik het al over de storm die ons land een tijdje terug teisterde. Wat ik toen niet benoemde, was het effect dat die storm op schijnbaar willekeurige mensen had.
Overal om me heen hoorde ik mensen dingen roepen over de enorme storm.
De windstoten zouden een kracht hebben van tot wel tot 130 kilometer per uur. Het was wind met de sterkte van een orkaan. Alle terrasmeubels moesten naar binnen, zeker als je zoals wij een dakterras hebt. Als je verstandig was, zou je binnen blijven. Wandelen in het bos was in ieder geval uit den boze. Er zouden daken verwoest worden, bomen omvallen en rivieren overstromen.
Iedereen was plotseling een amateur meteoroloog en had advies te delen over hoe om te gaan met de wind en de gevolgen daarvan.
Ik aanschouwde de chaos die de melding van Code Oranje veroorzaakte in de hoofden van mijn medemens met enige fascinatie.
Los van het feit dat er mensen waren met verstand van weer, wind en storm die een oranje stickertje hadden geplakt op de situatie was er helemaal niets aan de hand. Het waaide inderdaad hard, maar verder moesten de desastreuze gevolgen van de weersituatie zich nog openbaren voor zover ik kon zien.
Maar de amateur meteorologen voorspelden gretig wat er zou gaan gebeuren en poogden zichzelf en hun medemens tegen het naderend onheil te beschermen.
Lief bedoeld natuurlijk. Maar ondertussen veel angst oproepend door beelden voor te spiegelen van wat wellicht misschien zou kunnen komen. Want alle voorspellingen droegen bedreiging in zich. En geen van de amateur meteorologen leek te beseffen dat de toekomst onvoorspelbaar is, dat we nooit weten wat er komen gaat en dus ook nooit weten hoe we moeten, kunnen of zullen handelen als de toekomst eenmaal het heden is.
Die wetenschap kan rust geven. Want als we de toekomst niet kunnen voorspellen, dan hoeven we ons ook niet in te dekken tegen een mogelijke gebeurtenis in de toekomst. Dan kunnen we gewoon leven. Zijn. Ervaren. Met het vertrouwen dat we de wijsheid hebben om in elk moment om te gaan met dat wat er gebeurt. In weer en wind. 😉
