In de laatste driedaagse van de opleiding kregen de deelnemers de opdracht om stil naar elkaar te luisteren, terwijl er een ‘probleem’ of situatie of kwestie werd gedeeld. Het was prachtig om te realiseren dat je voor ‘andermans’ probleem altijd een simpele oplossing hebt, omdat je dat specifieke verhaal of eigenlijk: dat specifieke gedachtegevoel niet ervaart. Zoals één van hen mooi opmerkte: het is makkelijk als het jouw issue niet is (en ze kon dat ook nog speels spellen als ‘isYOU’). Een gedachtegevoel is niet meer dan dat, een Thoughtcreatie, tenzij het toegeEIGENd wordt. Dan is het nog steeds een Thoughtcreatie uiteraard, maar dan LIJKT het een isYOU te zijn. Dan wordt het als zodanig ervaren.

Op een schijnbaar ander tijdstip ontstond er een mijmering over de term autisme en verscheen de woordspeling aut (wat dat dan ook moge zijn) isME. Autisme is een label dat veel geplakt wordt. Maar BEN je dat ook? Gedrag vloeit voort uit gedachtegevoelens. Als geloofd wordt dat jij dat bent, kan het zomaar een -isME lijken te zijn. Echter; zodra gezien wordt wat gedachtegevoelens zijn (Thought), wat hun aard is (vloeibaar), en dat jij dat niet BENT, ontstaat er een ander uitgangspunt. Voorbij het isME, is er nu, dit.

IsYOU’s en isME’s; ik vond ze geniaal in eenvoud en helderheid. Maar misschien heb YOU een ander idee. Denk je: dat geldt niet voor ME 🙂 .

Afbeelding van John Hain via Pixabay