Lang geleden luisterde ik naar een vrouw wier kinderen compleet tweetalig waren opgevoed. Thuis met Nederlands en buiten, op school en later op het werk, met Duits. De taal van het land waar ze woonden en waar deze kinderen (inmiddels ruim volwassenen) geboren waren. De moeder had opgemerkt dat haar kinderen niet alleen tweetalig waren, maar ook twee ‘persoonlijkheden’ hadden. In het Nederlands de ene, en in het Duits de andere.
Een intrigerende observatie vond ik het, omdat ik ook wel merk dat taal (het woord, de gedachte) veel- zo niet allesbepalend is. Zelf merkte ik vorig jaar, toen ik een aantal ‘spreekbeurten’ hield in het Engels, dat ik langzamer sprak en bedachtzamer overkwam. Anders. En in een bijeenkomst vorige week merkte weer iemand op dat zij, denkend en sprekend in de taal van het land waar ze een tijdje woonde, een andere persoonlijkheid ervoer. Een tweede aanwezige bevestigde dit; zij had dit ook herkend toen ze in het verre Oosten woonde en communiceerde in de lokale taal.
NLP (onder andere) maakt handig gebruik van dit gegeven en ‘herprogrammering‘ van de individuele mens. Voor mij is het simpelweg een aanwijzing dat je persoonlijkheid niet wezenlijk is, maar aangeleerd. Veranderlijk. En dat je daar dus niet aan hoeft te werken (mocht je dat al willen), zodra gerealiseerd wordt wat het is. Hoe het werkt.
Zo kan ‘ik ben onzeker’ (en daar moet ik vanaf!) simpelweg plaatsmaken voor het besef ‘er is nu een onzekere gedachte’ (niks te fiksen!). Zo kan ‘ik ben angstig’ (en daar moet ik vanaf!) simpelweg plaatsmaken voor het besef ‘er is nu een angstige gedachte’ (niks te fiksen!).
En dat kan ook, of JUIST (!), woordloos.
Want waarom zou je woorden nodig hebben voor, of moeten toevoegen aan, wat slechts woorden zijn? Waarom zou je ‘de juiste gedachte’ nodig hebben over wat slechts een gedachte is? Wat is nu het probleem als je er geen taal aan geeft? Wie ben je als je geen taal hebt om dat te omschrijven? Waar wil je heen als er geen gedachte aan besteed wordt?
‘It’s all Thought‘ citeer ik Sydney Banks. Het is Thought all the way down schreef ik een tijd geleden. Alle vorm, inclusief wie je denkt dat je bent, je persoonlijkheid dus, is van hetzelfde creatiespul. Thought. Taal. Denken.
Misschien dat je met dit inzicht niet meer taalt naar analyses van, of geknutsel aan, je persoonlijkheid. En BEN je gewoon, BEWUST van dat gegeven (dat woord, die gedachte). Van de pure fictie van de persoonlijkheid.
P.S. Dit is mijn duizendste blog, alleen al op deze site. Hoeveel woorden kun je gebruiken om N-iets in beweging te beschrijven? Veel, kennelijk. En onnodig. Ben benieuwd wanneer het stopt.