Tijdens een Shiftdag stelde een deelnemer de vraag: “Waar komen gedachten vandaan?” Geinige vraag.
Fysiek is er nergens een voorraadkamer met gedachten te vinden. Er is ook geen fabriekje aan te wijzen waar frisse nieuwe gedachten geproduceerd worden. Terwijl het wél kan lijken alsof je je aan het einde van een lopende band bevindt waar steeds dezelfde gedachtenshit vanaf rolt. Die jij dan in hoog, zo niet aflatend tempo te verwerken krijgt.
“Mij schijnt het toe dat gedachten ‘out of the blue’ komen”, vertelde ik op die Shiftdag, “uit het niks, als het ware”. En ik vergeleek dat met de goeie ideeën die soms zomaar tot je komen. Bij voorkeur als je even niet oplet. Onder de douche bijvoorbeeld. Of tijdens het autorijden of boswandelen. Daar doe je niks aan. Je kunt de meest creatieve oplossingen niet forceren én je kunt ze niet voorkomen. Ze ploppen ineens bij je binnen. Beng! Klaboem! Pok!
“Maar hoe komt het dan dat ik zo vaak dezelfde dingen denk?”, vroeg de Shiftdag-deelnemer, “ik heb zoveel gedachten over wat er allemaal mis kan gaan”.
En heel eerlijk gezegd heb ik geen idee maar het is wel een leuke metafoor.
Ik weet dat de gangbare gedachte… eh… gang is om voor huidige gedachten een oorzaak in het verleden aan te wijzen. Alleen lijkt me dat zo onlogisch. Als goeie ideeën out of the blue komen, waarom zouden vervelende gedachten dan ineens je eigen schuld zijn of hun oorsprong in het verleden hebben? Óf alle gedachten komen uit het niks óf ze zijn allemaal gebaseerd op ouwe, stoffige ervaringen.
Vanuit inzicht in de 3 principes meen ik te zien dat denken een onophoudelijke energiestroom is waarin zich alle mogelijke gedachten bevinden. Alsof het een onuitputtelijk vat is vol potentie tot alles. De potentie tot elke denkbare gedachte: the good, the bad & the ugly ones.
Of zoals een (ouderwetse) autoradio waar je, draaiend aan de zenderknop, de potentie hebt tot ontvangst van elk soort muziek of conversatie; ook daar the good, the bad & the ugly.
Bij zo’n radio is er echter ook de mogelijkheid om af te stemmen op één zender en daarnaar te blijven luisteren. Dat vraagt hooguit wat gedraai aan die knop om op de zender te blijven als je ver van je oorspronkelijke bestemming rijdt.
Met gedachten lijkt dat hetzelfde te werken. Alsof we een heel sterke FM ontvanger zijn die alles kan opvangen wat er aan willekeurige gedachten uit dat blauw gezonden wordt. Maar die soms afgestemd lijkt te staan op Shit FM waardoor je steeds dezelfde shitty gedachten ervaart. Of hij staat afgestemd op Angst FM, IBNGG FM (Ik Ben Niet Goed Genoeg FM), IGBMW FM (Iedereen Gaat Bij Me Weg FM), ISEAAV FM (Ik Sta Er Altijd Alleen Voor FM) of wat dan ook de zender is waar jij meestal naar luistert.
Leuk idee toch? Dat je als het ware per ongeluk gewend bent om steeds af te stemmen op dezelfde zender maar dat je in werkelijkheid ELK soort gedachte kunt ontvangen. Dan kan er zomaar de mogelijkheid ontstaan om de shit die nu binnenkomt als ruis voorbij te laten trekken tot je iets hoort dat wel fris en nieuw is ;-).
Hai
Hoe herken je dan wanneer je wél op een fijne zender staat die handig is om te volgen??
Hai Karin, dank je wel voor je reactie! Hier lijkt mogelijk een misverstand te spelen. Je hoeft namelijk geen enkele zender te volgen. Elke gedachte of elk gedachtenspoor lost weer op. Herkennen dat het feitelijk ‘niks’ is, is het handigste :-). Geeft dat antwoord op je vraag?