Onveilige hechting is, net als trauma, een term die op dit moment vaak gebruikt wordt in de psychologie en psychiatrie, in een poging te omschrijven wat de wortel is van veel psychische problemen. Toen iemand het gebruikte in een conversatie hoorden mijn oren of hersens ineens iets heel anders*. Ik dacht zomaar: elke hechting, aan wat dan ook in de vorm, is per definitie onveilig. Want vorm verandert. Partners, relaties, werk, ideeën, familie, ideologieën, bezittingen, wetenschappelijke theorieën, financiën en financiële constructies, concepten; ze zijn voortdurend in beweging. Dat is de aard van vorm. Niets is vast. Hechting en onveiligheid zijn dus synoniem, zou je kunnen zeggen.
Je zou met deze combinatie van termen kunnen spelen en zeggen dat een gevoel van onveiligheid juist te wijten is aan hechting. Hechting houdt namelijk dualiteit in. In plaats van de eenheid van alles te beseffen (ultieme veiligheid!), vindt er een splitsing plaats. Is er ineens een ‘ik’, een ‘ander’ of ‘iets’ en een proces dat we ‘hechten’ noemen. Precies daarom zien verschillende oosterse non-duale stromingen onthechting als een loffelijk streven. Gehechtheid wordt gezien als een vorm van verlangen die problemen oplevert.
Dat doen wij dus niet. We zeggen niet wat goed en fout is of wat jij zou moeten doen of laten. We proberen alleen steeds opnieuw te beschrijven wat leven IS (het mysterie van Mind) en hoe de persoonlijk lijkende ervaring daarbinnen WERKT (Thought en Consciousness) . Waar we wel op wijzen: angstige ideeën over mogelijk verlies betekenen een onveilig gevoel ervaren. Onzekere gedachten over een uitkomst staat gelijk aan een onveilig gevoel ervaren. ALS je de term gehechtheid wilt gebruiken in dit kader zou je kunnen zeggen: gehechtheid aan je eigen gedachten, aan je eigen verhaal, aan je eigen gelijk, aan je zelfbedachte uitkomsten en misschien aan je eigen ‘drama’; niet zien dat het allemaal uiteindelijk niet waar of wezenlijk is, levert tijdelijke schijnveiligheid op maar nooit de fundamentele veiligheid die je zoekt (en AL bent).
Je veiligheid zit ‘m niet in hechten aan iets of iemand en zorgen dat je niets en niemand (meer) verliest (onmogelijk!!) maar in het besef dat je veiligheid in jeZelf zit. In de nu al aanwezige heelheid onder die angstige ideeën. Je veiligheid zit ‘m niet in het uit alle macht proberen te controleren van uitkomsten (kansloos en energievretend!!) maar in de realisatie dat je altijd al veilig bent, hier en nu, onder die onzekere gedachten en ongeacht de uitkomst van levensbewegingen.
Zo bekeken is “ik ben onveilig gehecht” geen uitspraak over je verleden, maar over een ervaring in dit moment, waarbij je je misschien even vergist in de aard van je ware natuur (Universele Mind, Onbegrensd Bewustzijn, Puur Denkpotentieel) en je identificeert met het tijdelijke.
*Even een disclaimer: mijn beschrijving of uitleg of mijmering heeft dus niets te maken met de manier waarop dit concept wordt gebruikt in de psychologie en psychiatrie.
Afbeelding van Steve Buissinne via Pixabay
