Je zou de 3 principes eenvoudigweg kunnen zien als een formule, zoals er ook wiskundige of chemische formules zijn. We kennen allemaal wel de stelling van Pythagoras (a2+b2=c2). Of H2O: de drie componenten waar water uit bestaat, in zowel vloeibare, vaste als vluchtige vorm. Als we praten over de menselijke ervaring, over deze wereld van de vorm, kunnen we de 3 principes ook ‘gebruiken’ als formule.
M + C + T = DIT! Oftewel: M+C+T= onze ervaringswereld (alles wat vorm heeft aangenomen). M+C+T=Een tijdelijke realiteit.
Waarbij M staat voor Mind. Pure, vormloze levensenergie. Oneindige stilte of ruimte. Onvoorwaardelijke Liefde. De Bron van alles. Je ware natuur, je essentie. Dat wat je werkelijk bent.
C staat voor Consciousness. Bewustzijn, waarnemen, kennen.
T staat voor Thought. Denken. Het creatiemateriaal. De vormgever.
Heel eenvoudig. Maar wij, levend in een misverstand over hoe deze tijdelijke realiteit (deze ervaring) tot stand komt, zijn vaak geneigd om iets in onze ervaring aan te wijzen en dan te zeggen dat we dát zijn:
Ik ben blij, ik ben lang, ik ben verdrietig, ik ben slim.
Anders gezegd: we identificeren ons met een ervaring. We identificeren ons met de blijdschap, met een aantal centimeters lichaamslengte, met een ervaring van verdriet of intelligentie. En dat klopt gewoon niet.
Want wat je BENT is Mind en wat er ervaren wordt is steeds een gedachte in het bewustzijn van die Mind. En dat ‘mechanisme’, dat altijd ‘aan het werk’ is, wekt de indruk dat je niet Mind bent, maar de ervaring. Dat je de tijdelijke realiteit bent die aldus gecreëerd wordt. Het is ook zó levensecht. Het lichaam en andere materie. Tijd en ruimte.
De uitkomst, de ervaringswereld, wat daar ook de inhoud van is, staat niet los van Mind, dat kun je makkelijk zien in de formule. Mind maakt altijd onderdeel uit van de formule en dus ook van elke ervaring. Van ‘jou’. Je BENT het, ook al wordt er iets anders beleefd.
Vandaag concludeer ik: Je bent dus niet gek (of verdrietig, of failliet, of optimistisch). Je bent Mind met de tijdelijke ervaring van gekte, verdriet, geen geld hebben of optimisme.
Het is zó simpel, dat ik bijna bij elk blog denk: meer kan ik er écht niet over zeggen. Duidelijker en eenvoudiger kan ik het écht niet maken. En de volgende dag vloeit er toch weer iets uit mijn vingers. Want het Denken gaat door. Het creëert en vormt en wekt continu de indruk dat er iets anders is dan Mind. Wat een wonder!
Waar staan de emoties in dit geheel?
Wat mij betreft zijn emoties ook gevoelens en dus ervaringen en dus een creatie van Thought. We zouden onderscheid kunnen maken, maar we houden het graag eenvoudig en eenduidig.