De mensheid is inmiddels heerlijk verwend met het wereldwijde web en de zoekmachines daarop. Alle vragen kunnen in een fractie van een seconde worden beantwoord, al moet je natuurlijk maar afwachten of dat antwoord wel ‘hét’ (voor jou juiste) antwoord is. Soms krijg je een hele reeks aan antwoorden die tegenstrijdig zijn of op onderdelen niet lijken te kloppen met andere resultaten.
En nu is er ook nog AI dat, mits de juiste prompts worden gegeven, óók allerlei antwoorden, en ook nog eens heel uitgebreid, weet op te hoesten. Mijn Oudste noemt het ‘een collega met alle beschikbare kennis’. Kom daar bij een ‘gewone’ collega maar eens om. Alle wereldwijd gepubliceerde informatie in één menselijk brein, hoe slim ook; dat bestaat niet. Makkelijk dus, deze relatief nieuwe hulpbronnen.
Toch zijn ze (naar mijn bescheiden ook-maar-een-mening) niet de ultieme go-to. Zeker niet als het gaat om zogenaamde ‘levensvragen’ als ‘wie ben ik?’ of ‘wat is dit menselijke bestaan?’. Natuurlijk zijn er allerlei stromingen die daar wel antwoorden op geven, of die, zoals de 3 principes, in een bepaalde richting wijzen. ‘Look inside’ zegt onder andere Sydney Banks. Dat kan heel prettig zijn, als algemene suggestie.
Maar het verwijst wel naar het feit dat je voor jouw specifieke bestaan/ leven/ werk/ relatie/ (gezins)situatie/ probleem/ vraagstuk/ angst of ander gevoel helemaal geen Google- of andere goeroe nodig hebt. Het vertelt dat je een veel wijzere en creatievere en ‘alwetender’ oeroude Bron kunt ‘raadplegen’ en die ‘zit’ in jezelf. Het is pure Wijsheid, misschien even verstopt onder een laagje geloof of gewoontedenken. Misschien even uit het zicht verloren door het zoeken op Google of bij goeroes.
Naar die pure Wijsheid hoef je niet eens te zoeken of er de juiste opdracht voor paraat te hebben, want het is al wat LEEFT, wat ademt, wat waarneemt, wat weet, wat IS.
Afbeelding van Sumeet Shoonya-Mann via Pixabay
