Het is best populair om te praten over ‘delen’ van jezelf. Verwoord als: ‘een deel van mij zegt…’ of: ‘er zijn delen van mezelf die ik niet aan durf te kijken’ of: Dat gebroken deel in mij moet geheeld worden’ of: ‘het kind in mij wil…’ En dat mag natuurlijk allemaal. Als je dit een fijne of nuttige manier vindt om te beschrijven en categoriseren wat er beleefd wordt: vooral blijven doen. Verlang je naar eenvoud, dan zou ik verder lezen. Schijn ik even een ander licht hierop. Niet om iemand op z’n vingers te tikken om zijn of haar taalgebruik, maar om helderheid te krijgen.

Ben je er nog? Mooi.

Er zijn geen delen van jezelf. Hooguit onderdelen van je lichaam: een been, een hoofd, een grote teen. Maar niet op psychologisch gebied. Al lijkt dat nog zo waar. Er is alleen heelheid (eenheid) en gedachten die de ervaring (de realiteit) creëren dat het anders is. Dat er delen bestaan.

‘Een deel van mij zegt’ is simpelweg een gedachte. Die betekenis lijkt te hebben of belangrijk schijnt te zijn. ‘De delen van mezelf die ik niet aan durf te kijken’ zijn gedachten. Donkere gedachten of zo? Maar die zitten niet ergens in jou verborgen; een gedachte is er alleen op het moment dat ‘ie er is. Het is energie, zou je kunnen zeggen. Geen deel ergens van. Dat ‘gebroken deel’ is een (pijnlijke) gedachte en het kind in jou is ook een gedachte.

En persoonlijk lijkt het mij niet (meer) nuttig om die van zichzelf zo vluchtige bewegingen van gedachtenenergie te benoemen en in te delen in categorieën. Want in mijn beleving wordt het daar alleen maar ‘echter’ van. Iets om op te focussen en aan te knutselen. Iets om te helen en op te lossen of af te wijzen.

Bovendien, als je zegt ‘delen van mij’; van welke mij bedoel je dan? Is die mij je levensverhaal en zo ja; kan een verhaal een deel van dat verhaal ervaren en benoemen? Is die mij je psyche en zo ja; kan een psyche delen van een psyche ervaren en benoemen? En waar zit die psyche dan? Is die mij een vaste ‘entiteit’ en zo ja; waar zou die zich moeten bevinden en kan die delen van zichzelf ervaren en benoemen?

Of heb je het sec over een fysiek gevoel en heb je het idee dat zo’n deel ergens vast zit in je lijf? En zo ja; welke mij ervaart dat lichaam en welke mij ervaart en benoemt daar delen van?

Ik kan me wel voorstellen dat het zo ervaren wordt en zéker dat we er zo over praten (al is het maar voor het gemak) maar IS het ook zo? Misschien leuk om eens naar te kijken. De constatering hier is dat er uitsluitend (gedachte)bewegingen zijn van/in één ondeelbare energie.

Image by Prawny from Pixabay