Mensen zijn zo leuk. We nemen ons eigen denkkader als referentiepunt en meten daar dan alles aan af. Zonder ons te realiseren dat het slechts een denkkader is. Een web of constructie van gedachten, aannames en overtuigingen. Je zou net zo goed iets anders kunnen denken, aannemen en geloven. Maar dat geloven we dan weer niet, dus gaan we uit van wat we nu denken, aannemen en geloven.
Dan krijg je leuke gesprekken. “Een keuken van een halve ton? Belachelijk! Daar kan een heel Afrikaans dorp twee jaar van eten, egoïst!” Of je vindt 50.000 euro gewoon het absolute minimum bedrag voor de eisen die je stelt aan de plek waar je straks dagelijks de maaltijd bereidt. Dan is dat je denkkader. “Vluchtelingen moeten geholpen worden. Die mensen wagen niet voor niets hun leven! Onze voorouders gingen ook naar andere werelddelen om het beter te krijgen, hoor!” Of je meent dat iedereen die hier niet geboren is juist geweerd moet worden omdat immigranten allemaal criminele gelukszoekers zijn. Dan is dat je denkkader. “We moeten het virus uit alle macht bestrijden! Elkaar veilig houden door thuis te blijven en afstand te nemen. Het is verschrikkelijk wat er allemaal gebeurt!” Of je gelooft helemaal niet in het bestaan van een virus of effectiviteit van de opgelegde maatregelen. Of je ziet er een groot complot achter. Dan is dat je denkkader.
Wij bieden je geen beter denkkader. Wij realiseren ons dat we zelf ook maar wat denken en geloven, maar hopen je er wel op te wijzen dat je in alle (ja, ALLE) gevallen tegen een denkkader aan zit te kijken, binnen de menselijke ervaring.
En ik vind het blijkbaar belangrijk om dat nog eens te benadrukken vandaag. Er IS niet zoiets als een ‘3P’ manier van kijken. De drie principes leggen uit hoe elke waarneming tot stand komt. Bij, voor of door iedereen. Dat begrip maakt het namelijk mogelijk dat oordelen wegvallen. Niet omdat het moet of omdat wij dat een goed en spiritueel idee vinden, maar omdat het niet langer logisch is je oordelen en handelen te baseren op een web van gedachten, aannames en overtuigingen waar je niet doorheen kunt kijken naar de onveranderlijke eenheid van alles/ waarheid achter alles.
Zo kan jouw uitgangspunt als vanzelf liefde worden, al ziet dat er ook niet in elk moment hetzelfde uit. (Hetzelfde als in: volgens jouw denkkader over wat liefde inhoudt). Liefde en begrip van het feit dat iedereen tegen zijn eigen denkkader aan zit te kijken. Wellicht kunnen we dan samen opnieuw kijken. En opnieuw. En opnieuw.
