Ik ben er mee vertrouwd. Meer dan me lief is: de denkspiraal.
Het begint met een kleine, onschuldige gedachte die vráágt om doordenken.
Dus volgen er meer, en meer, en meer gedachten.
De cirkel van denken wordt groter en met elke nieuwe denkdraai breidt de spiraal zich uit. Neemt meer vorm aan. Lijkt echter. En nodigt daardoor als het ware uit tot méér denken.
Het visioen dat zo ontstaat, lijkt meestal een probleem. Eentje waar je in vast zit.
Tot je herkent dat je je slechts vast hebt gedraaid in gedachtenkronkels.
En gedachten? Die zijn niet werkelijk iets want ongrijpbaar en vervliegend. Gedachten hebben alleen kracht als je gelooft in het beeld dat ze lijken te scheppen.
Het is eigenlijk best een mooie kunstvorm, zo’n gedachtenspiraal. Een waarlijk creatief proces. Knap dat je het kunt.
Je mag het ook laten en je creativiteit op iets ander richten ;-).
