Een tijdje geleden riep ik bovenstaande woorden in het bijzijn van Geliefde. Ik heb geen idee meer wat de aanleiding was, eigenlijk. Maar blijkbaar was ik verrast door een gebeurtenis. Zijn uiterst droge respons luidde:”jawel hoor, nu toch?” Daar moest ik erg om lachen. Er zat voor mij ook een aanwijzing in deze conversatie.

Eentje die te maken heeft met hoe het brein schijnbaar werkt. Er is een ervaring. Een gebeurtenis, die van zichzelf volkomen nieuw en fris en nog nooit ervaren is. Maar dat realiseren wij ons meestal niet. Want het brein wil patronen herkennen en checkt razendsnel de huidige ervaring met wat het al eens gezien heeft. Of dit ergens ‘geplaatst’ kan worden. Onder een bepaalde categorie. Zoals ik in dit geval deed. En zo leven we dus eigenlijk steeds in het verleden en borduren we voort op ingesleten bewegingen en gerecyclede gedachten.

Handig om de weg (terug) te vinden in het bos en om te kunnen autorijden, maar om je leven mee te leiden is het overbodig en zelfs ‘beperkend’. Want het reduceert wat in essentie zo’n ongelooflijk en oneindig wonder is (dit!) tot het beperkte blikveld van het bekende.

Geliefde had dus net zo goed na mijn uitroep kunnen vaststellen: “Dat klopt. Alles is altijd nieuw, spontaan en nog nooit meegemaakt.” Waarmee we naar de bron en ware aard van de menselijke ervaring zouden wijzen: een eindeloze, spontane flow van bewegingen (gedachten) in (of van) het bewustzijn, van die ene Levensenergie.

Wie open en nieuwsgierig is als een klein kind zal dit makkelijker zien en zich daardoor nog maar moeilijk kunnen ‘vervelen’. Wie gelooft dat ‘ie ‘alles wel gezien heeft’, ‘weet waar het over gaat’of een willekeurige ervaring afdoet als ‘dat/hem/haar ken ik nu wel’ mist die kans.

p.s. nogmaals wil ik benadrukken: lees hierin geen opdrachten om uit te voeren of manieren om ‘3P’ te worden, maar kijk gewoon wat je hierin herkent.

Image by Gisela Merkuur from Pixabay