Laatst hoorde ik iemand praten over hoe je het beste kan zorgen dat je kinderen zich veilig voelen. Zijn redenatie was dat je dit deed door ze duidelijkheid te bieden. Regels op te stellen en grenzen te bewaken. Je kinderen bepaalde taken te geven en te zorgen dat ze die ook doen. Consistent te zijn in wat op welke momenten mag en wat niet.
Vermoedelijk klinkt dat voor veel mensen als een plausibel verhaal. Toch ben ik het er niet geheel mee eens. Want hoewel ik de opvoedstijl van iemand anders niet zal bekritiseren (zeker omdat ik zelf geen kinderen heb ;-)), lijkt het verhaal van deze man gebaseerd te zijn op een fundamenteel misverstand.
Een misverstand dat niet zozeer te maken heeft met opvoeding, maar met mens zijn in zijn algemeenheid.
Dat misverstand is het volgende:
DUIDELIJKHEID = VEILIGHEID
Met andere woorden: dat er iets nodig zou zijn van buitenaf om veiligheid te ervaren. Dat de omstandigheden aangepast zouden moeten (of kunnen) worden dat er meer of minder veiligheid ervaren wordt. Maar…
VEILIGHEID IS.
Punt. Daar is niets voor nodig.
Er staat niets aan de andere kant van het ‘=’ teken. Het IS er gewoon. In iedereen, op elk moment. Op het moment dat een baby’tje geboren wordt, als hij zijn eerste stapjes zet. Maar ook als hij zijn baan verliest, failliet gaat of een relatie verbreekt.
Hoe dat kan?
Er zit in ieder van ons, op elk moment, een gezonde kern. Een heelheid. Een gevoel van thuis, van veiligheid. Daar heb je niets of niemand voor nodig. Het veilige gevoel waar ieder mens naar verlangt kan altijd ervaren worden. Sterker nog: je kan er niet bij weg. Of je ouders je nu duidelijkheid bieden of niet. En volgens mij is dat een veel fijnere les om aan je kinderen mee te geven. 🙂
P.S. Ben je benieuwd naar hoe je je kind(eren) verder kunt begeleiden op de manier waar ik naar wees in dit artikel? Schrijf je dan in voor één van onze Shiftdagen.