Ze belde me omdat ze even heel erg in paniek was en hoopte dat ik iets kon zeggen wat haar zou helpen. En ergens in de loop van dat gesprek zei ze: “Ik had je eigenlijk willen vragen hoe het met je is, na de dood van je vader. Maar dat durfde ik niet want dat is natuurlijk geen 3P vraag”. Waarna ze vervolgde: “Wel lullig dat ik nu geen belangstelling heb getoond”.
Even los van het feit of belangstelling tonen nou wel of niet nodig is, was ik geïntrigeerd door het feit dat deze vriendin/voormalige klant het idee had dat je mij niet zou kunnen vragen hoe het met me is.
Natuurlijk weten zij en ik allebei heel goed dat het antwoord op die vraag een weergave is van de tijdelijke gedachten in het moment. Wordt me dezelfde vraag een half uur later gesteld, dan is het antwoord misschien anders.
Wat niet wegneemt dat die vraag (en elke vraag) gewoon gesteld kan en mag worden, sterker nog: in mijn ogen klopt er iets niet als we doen alsof er een ‘3P taal’ is en een ‘gewone taal’.
De 3 principes zijn hartstikke handig om te gaan herkennen hoe de menselijke ervaring tot stand komt en wat de waarheid daarachter is. Voor veel mensen zorgt dit ervoor dat er rust in hun hoofd komt en ontspanning in het lijf. Met alle positieve gevolgen voor hun leven – dat voelt voor velen stukken makkelijker en moeitelozer. Behalve…
Behalve als er de indruk ontstaat dat je alleen een goed mens bent of alleen van je problemen afkomt als je ‘het juiste’ doet. Het juiste zegt. Het juist vraagt. Het juiste voelt. Het juiste ziet. Voor je het weet, zit je in een nieuwe kramp van zelfverwijt en twijfel.
Dus… laten we even constateren dat er geen verboden vragen, woorden of gedragingen zijn. De 3P’s vormen geen religie en er zijn geen 3P wetten (wel wetmatigheden c.q. principes maar geen voorschriften). Alles mag. Niets moet.
En als je je k*t voelt of nieuwsgierig bent naar een moeitelozer ervaring, dan kijk ik graag met je voorbij alle concepten. Maar voor alle andere momenten: ontspan. Zeg wat opkomt. Doe wat je beweegt. Relax. Het leven is vloeibaar en verboden vragen bestaan niet.
PS: ik vind het nog altijd lief als iemand wil weten hoe het met me gaat en wil het ook graag van jou horen – ook al weet ik dat je me altijd zal antwoorden vanuit de gedachten die je op dat moment gelooft en die misschien straks anders zijn. En ook met het besef dat je achter al dat (soms wanhopige, verdrietig of boze) denken ten alle tijden die constante, onverwoestbare Ware Natuur bent.
