Laatst was ik geïntrigeerd door mensen die dachten geen of weinig stress te hebben, terwijl ze wél zogenaamde stressgerelateerde fysieke verschijnselen hadden. Ik mijmerde wat en dacht: ik weet het natuurlijk niet, maar zou het kunnen zijn dat we veel verschillende verkrampte Denkcreaties niet als zodanig herkennen? Omdat we ze heel normaal vinden en eraan gewend zijn?
Persoonlijk wist ik bijvoorbeeld helemaal niet dat ik chronisch bang was tot het er niet meer was (na een realisatie van ‘compleetheid’)! En als vanzelf vielen veel controlemechanismen weg die mij ‘eerder’ de illusie van veiligheid moesten geven. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er geen stressgedachte of -gevoel meer door ‘mij’ heen zou kunnen gaan (maar who cares?).
Al reflecterend kwamen er wat termen omhoog, die in de regel misschien niet aangemerkt worden als stress, maar zeker wel een persoonlijke Denkkramp zijn. Komen ze (en uiteraard zijn dit concepten):
Iets erg vinden, ergens tegen zijn, spijt, een kant kiezen in een conflict, iets niet willen wat er al is, iets willen wat er niet is, een stevige mening hebben, geloven dat het leven maakbaar is, irritatie, moeten, denken dat je weet hoe het leven (of hoe iemand) zou moeten zijn, schaamte, pijnlijke herinneringen koesteren, regels hebben en handhaven (al is het maar voor ‘jezelf’), oordelen, zoeken naar oplossingen, ergens een hekel aan hebben, iets zielig vinden, haat, ergens een probleem in zien of van maken, dramatiseren, controledrift, frustratie, wij/zij denken, waarde toekennen aan het verleden, je ergens over opwinden, gierigheid, verontwaardiging, weerstand, perfectionisme, (jezelf) serieus nemen, benoemen, schrik, sombere toekomstvoorspellingen, uitsluitend positief willen zijn, haast maken, jezelf verdedigen, fanatisme, doen alsof, geloven dat er een buiten(wereld) is, geloven dat je ergens moet blijven, of iets anders geloven 🙂 , ergernis, stelligheid, iets of jezelf belangrijk maken, wrok koesteren, schuld (geven of op je nemen), afkeer, medelijden, je schrap zetten of ergens tegen wapenen, ontevredenheid, je best doen, iets onacceptabel achten, vasthouden aan ideeën en denkbeelden, meten en wegen, inkaderen, reactief zijn, beter weten, verhalen produceren of in stand houden, pleasen, streven, iets of iemand (al is het maar ‘jezelf’) afkeuren, voortdurend plannen, in je hoofd leven, geloven dat je keuzes moet maken, je slachtoffer of dader wanen, iets in de vorm zien als de waarheid, onzekerheid, minachting, normen en waarden hebben, de vrede bewaren (in plaats van zijn) en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het klinkt nogal eh…veel hè? Gelukkig zijn al deze dingen geen probleem en niet verboden door de 3P politie of zo, want die is er niet. Ze vragen ook niet om een tegengestelde beweging! EN: leven in de vorm kan en mag eenvoudiger. Al deze zogenaamde stress, al deze verkrampende of verkrampte Denkcreaties, zijn namelijk gebaseerd op slechts één vergissing, namelijk de aanname dat je een poppetje in de wereld bent. In plaats van te zien dat deze denkwereld in je oneindige, bewuste Zijn verschijnt. Of, met een andere metafoor: je waant je een golfje in de oceaan, terwijl je de hele oceaan bent.
Doorzie dát misverstand (realiseer je compleetheid, heelheid, eenZijn) en de hele boel ontspant omdat het geen grond meer heeft.
Afbeelding van Engin Akyurt via Pixabay