Laatst dacht ik: je kunt allerlei verschillende termen gebruiken om de 3 elementen van de menselijke ervaring te beschrijven. Het zijn maar woorden, dus who cares? Het gaat om waar ze naar verwijzen: er zijn schijnbaar tijdelijke, psychologische ervaringen in de eeuwigheid. Of zo.
Toch hechten we vaak heel veel waarde aan het gebruik van de ‘juiste’ woorden. Omdat we de precieze betekenis willen weten, vergetend dat betekenis (ook) bedacht is. Omdat we een kloppend beeld willen hebben, vergetend dat elk beeld (ook) bedacht is. Omdat we het bij het rechte eind willen hebben, vergetend dat ‘het rechte eind’ (ook) een menselijk bedenksel is.
Ik heb in plaats van Mind, Consciousness en Thought wel eens Geest, Gewaarzijn en Gedachte gebruikt. De 3 G’s. Je zou ze ook Bron, Bewustzijn en Bedenksel(s) kunnen noemen. De 3 B’s. Je kunt er ook helemáál geen woorden voor verzinnen. Maar eerder een woordloos besef hebben van je goddelijke essentie en de werking van je menselijke bestaan. Een woordloos besef dat het laatste aspect, het mens-zijn dus, zoveel begrijpelijker en makkelijker maakt.
En als dat zo is, who cares about words?
Afbeelding van Enlightening Images via Pixabay
