Een paar dagen geleden mijmerde ik over dat wat wij ‘de dood’ noemen. Meestal zeggen we dat een persoon is ‘heengegaan’. Ergens anders heen, hoor ik dan. Weg van hier. Niet meer onder ons, is een term die we ook wel gebruiken.

Zelf zie ik dat inmiddels heel anders. Zonder van een drol een taartje te willen bakken realiseer ik me: als het tijdelijke aardepakje, waar Mind, Bewustzijn en Denken zich in uitdrukten, weg is, ben je overal. Dat gaat voor mij nog een stapje verder dan dat we zeggen dat iemand nu ‘voor altijd in ons hart’ of herinnering zit.

Naar aanleiding van verschillende meldingen van overlijdens (mooi woord trouwens: je bent over het lijden heen) dacht ik aan de volgende dingen:

-Het einde van de film ‘Lucy’ waarin je de fluisterende stem van het hoofdpersonage hoort zeggen, nadat ze opgelost is:”I am everywhere“.

-Er was de herinnering aan een diepe staat van meditatie waarin het beperkte bewustzijn dat ik altijd ‘mijn’ bewustzijn had genoemd, eindeloos en overal bleek te zijn.

-In een Netflixserie hoorde ik dat prachtig gedicht van Mary Frye weer eens terug:

Do not stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there.
I did not die.

-Verder dacht ik aan de uitspraak van mijn vader, twee dagen voor hij dood ging. Vol verwondering constateerde hij dat ‘het verhaaltje afgelopen was’. Het mooie van verhalen is: ze bestaan uit altijd beschikbare letters die eindeloos tot nieuwe verhalen te vormen zijn. Een Universum vol.

-Voor de wetenschapsliefhebbers onder ons zag ik hoe doodgaan omschreven zou kunnen worden als de overgang van lokaal naar non-lokaal Bewustzijn. Simpelweg een andere positie van dezelfde energie.

Zo gezien zou de uitspraak ‘ik ben mijn geliefde kwijt’ kunnen worden: ‘ik vind mijn geliefde nu overal’. Liefs voor iedereen die te maken krijgt met dat wat we de dood noemen.

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay